Με ονειρεύεσαι ή σε ονειρεύομαι πραγματικότητα;

• Η πιο δύσκολη υπόθεση εργασίας είναι να διερευνήσει κανείς αν είναι ο ίδιος που ονειρεύεται τον κόσμο, ή αν είναι ο κόσμος που ονειρεύεται αυτόν.

• Σε αυτό το όνειρο που ονομάζεται καθημερινότητα είναι δύσκολο, αν όχι ακατόρθωτο, να διαλέξεις έναν από όλους τους χαρακτήρες που στοιβάζονται μέσα σου. Στις σπάνιες στιγμές αφύπνισης αναγνωρίζεις πως είναι οι ρόλοι που σε καθορίζουν, κι ας ονειρεύεσαι πως είσαι εσύ που καθορίζεις τους ρόλους.

• Κάθε επιστροφή στη νοσταλγία των τόπων που επισκεφτήκαμε είναι μια διαπίστωση πως η πραγματικότητα δεν είναι ποτέ ίδια με αυτή που παράγουμε μέσα μας. Η απογοήτευση που νιώθουμε καθώς ερχόμαστε σε επαφή με αυτό που νοσταλγήσαμε, είναι ίδια με εκείνη που νιώθουμε όταν χτυπάει το ξυπνητήρι τη στιγμή της κορύφωσης του πιο όμορφου ονείρου. Είναι το ίδιο αυτό ξυπνητήρι που χτυπάει όταν η απογοήτευση εισβάλει με τη οποιαδήποτε μορφή  διάψευσης των καθημερινών μας ονειροπολήσεων που ονομάζουμε πραγματικότητα.

• Ακόμη και όταν το όνειρο του καθένα μας συγκλίνει με αυτό μιας ομάδας ανθρώπων, καθώς με χίλια βάσανα προσπαθούμε να το εντάξουμε στα όρια μιας ιδέας, ή μιας ιδεολογίας, και τότε ακόμα το όνειρο του καθένα μας παίρνει τις δικές του συντεταγμένες, με αποτέλεσμα ποτέ να μην μπορούμε να βρεθούμε όλοι μαζί στο ίδιο σημείο που θα μας προσφέρει μια πανομοιότυπη οπτική γωνία και κατ‘ επέκταση την πανομοιότυπη αποτύπωση του ονείρου - δηλαδή του κόσμου, όπως είθισται να το αποκαλούμε.