Παρασκευή 30 Απριλίου 2010

Ιδεολογικός στραβισμός

Αν σκέφτεσαι και πράττεις πάντα σύμφωνα με την πίστη σου κινδυνεύεις να είσαι συχνότερα άδικος και ακόμα πιο συχνά - ανόητος.

Πέμπτη 29 Απριλίου 2010

Αυτογνωσία

Αυτή η κρίσιμη για το Έθνος μας στιγμή, είναι ταυτόχρονα και μια πολύ καλή στιγμή να αναρωτηθεί κανείς ως Έλλην, αν είναι όντως οι Αλβανοί, φυλή κατωτέρα της Αρίας μας φυλής.

(Το χαστούκι και ακόμα περισσότερο η σφαλιάρα, μπορεί να διδάξει σε ένα έθνος που δεν έχει απολέσει ολότελα τα αντανακλαστικά του, λίγη ταπεινοφροσύνη.)

Τετάρτη 28 Απριλίου 2010

Αυλαία

Και να που πέφτει η αυλαία και φτάνει κάποτε η στιγμή, που ακόμα και ο κουρελής που (νόμιζε πως) έγινε βασιλιάς πρέπει να απαντήσει: Τι είναι προτιμότερο, να είσαι αληθινά φτωχός και υπερήφανος, ή ψευδό-πλούσιος και υποτελής;

Τρίτη 27 Απριλίου 2010

Ερώτηση κρίσεως

Όταν κατρακυλάει το χρηματιστήριο νιώθετε κι εσείς την ίδια φαγούρα που νιώθω κι εγώ;

Εν αναμονή των αποδείξεων

Όποτε ακούς πως η τάδε λύση που σου προτείνουν είναι μονόδρομος, να είσαι σίγουρος πως κάποιος σε θεωρεί πολύ μαλάκα. Τώρα, αν έχει δίκιο ως προς αυτό, ή άδικο, είναι κάτι που μένει να αποδειχτεί.

Δευτέρα 26 Απριλίου 2010

Ευνοϊκές ρυθμίσεις



Όποιος κάνει αίτηση για εργασία "θα ρωτηθεί αν το ζωτικής σημασίας όργανό του έχει επιμηκυνθεί" δήλωσε ο αρχηγός της αστυνομίας της Παπούα, Μπέκτο Σουπράπτο, σύμφωνα με το Kompas.com. "Αν η απάντηση είναι θετική, θα θεωρείται ακατάλληλος για την ένταξή του στην αστυνομία ή το στρατό".*

H παραπάνω ρύθμιση αφορά όσους θέλουν να καταταγούν στην αστυνομία της Παπούα. Μήπως όμως το μέτρο έπρεπε να επεκταθεί και στους υπαλλήλους (και νυν κυβερνήτες μας) του ΔΝΤ - μπας και μας πονέσει λίγο λιγότερο; 

.............................

Η είδηση είναι από Τα Νέα (σήμερα)

Βρικόλακες II

Ένας κόσμος χωρίς πολέμους, αδικίες, σφαγές, πείνα, δολοφονίες, εξεγέρσεις, φυσικές καταστροφές, βιασμούς, πολιτική, προδοσίες – θα ήταν ένας κόσμος χωρίς δελτία ειδήσεων και εφημερίδες. Aλήθεια, μπορείτε να φανταστείτε ένα δελτίο ειδήσεων, ή μια εφημερίδα στον Παράδεισο;

Παρασκευή 23 Απριλίου 2010

Περί ευθυνών

Εφόσον το κοπάδι προτιμούσε να εκλέγει πρόβατα αντί για τσοπάνη, προκειμένου να βόσκει απαθές κι ανενόχλητο στο λιβάδι, όφειλε να είναι προετοιμασμένο πως κάποια στιγμή θα το τρώγαν οι λύκοι.

Τετάρτη 21 Απριλίου 2010

Φακοί επαφής

Οι βιβλιόφιλοι βλέπουν τον κόσμο μέσα από τους φακούς των αναγνωσμάτων τους κι όταν αυτός τυγχάνει καμιά φορά να εμφανίζεται μπροστά τους διαφορετικός από αυτό που αντιλαμβάνονταν, μέμφονται τους συγγραφείς για τη στραβωμάρα τους. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τους από-γοητευμένους ιδεολόγους.

Τρίτη 20 Απριλίου 2010

Ο «μονόδρομος» του ΔΝΤ

Οι μονόδρομοι υπάρχουν μόνο για τα ζώα. Ο άνθρωπος ανακάλυψε πριν από πάρα πολλά χρόνια, πως όποτε κρίνει απαραίτητο μπορεί να στρίψει δεξιά, αριστερά, ή και να γυρίσει προς τα πίσω.

Δευτέρα 19 Απριλίου 2010

Ζήσε τη στιγμή

Μοιάζει με παραλογισμό της ύπαρξης το γεγονός πως η ζωή κυλάει αργά και αδιάφορα (βαρετά και γεμάτη ανία θα έλεγε ένας μοντέρνος άνθρωπος) σαν το ποτάμι που χύνεται στη θάλασσα, απαρατήρητη και σχεδόν α-βίωτη, μέχρι τη στιγμή που θα σε συναντήσει ο πόνος, η αρρώστια, η κακοτυχία, η αναποδιά – οι κάθε λογής δυσκολίες που θα σου υπενθυμίσουν με τρόπο τραγικό πως... η ζωή είναι εδώ! Έτσι έχουμε το παράδοξο, όταν όλα μάς πηγαίνουν καλά, η ζωή να χύνεται μέσα από τα χέρια μας και να χάνεται, ασυνείδητα και αμνημόνευτα και αντιθέτως, να τη βιώνουμε κάθε στιγμή τραγικά παρούσα και εν πλήρη συνειδήσει μόνο όταν όλα πάνε κατά διαόλου. Όποιος έχει μάτια να δει και νου για να παρατηρήσει, θα δει πως πίσω από αυτό το παράδοξο, κρύβεται όλη η σοφία και η αγάπη της φύσης, που συμπονά τον άνθρωπο και του χαρίζει αυτές τις ευλογημένες στιγμές μακάριας ασυνειδησίας, στη διάρκεια μιας ζωής που σημαδεύεται από τον καθημερινό μόχθο και τον πόνο – και πως τίποτα δεν είναι πιο αφύσικο και παράδοξο από τη μοντέρνα επιδίωξη και την επιθυμία του σύγχρονου ανθρώπου να «ζήσει την κάθε στιγμή».

Σάββατο 17 Απριλίου 2010

Φιλέλληνες

Έχεις ένα σκοινί τυλιγμένο στο λαιμό σου και οι «φίλοι» σου θεωρούν πως είναι η πιο κατάλληλη στιγμή να σου εξηγήσουν τα λάθη που σε οδήγησαν εκεί - και το ότι εσύ τότε ακριβώς διακρίνεις τη μνησικακία τους, το ερμηνεύουν ως άλλο ένα σύμπτωμα της αρρώστιας σου.

Παρασκευή 16 Απριλίου 2010

Παραδοξολογία

Κοιτάς γύρω σου και βλέπεις τη βλακεία να θριαμβεύει και αριθμητικά να υπερτερεί. Και παρόλα αυτά, συνεχίζεις να θεωρείς τη «δημοκρατία» ως το καλύτερο δυνατό πολιτικό σύστημα. Σου φαίνεται λιγάκι παράδοξο αυτό - ή όχι;

Πέμπτη 15 Απριλίου 2010

Δρόμοι του Ύπνου

                                                            (Σαν σήμερα πριν είκοσι χρόνια κοιμήθηκε η Ιωάννα)

Μερικές φορές δεν ήξερε που να βάλει τα χέρια της - άναβε τότε ένα τσιγάρο κι ας την πρόδιναν τα τρεμάμενα δάχτυλα. Το βλέμμα σταθερό με όλα τα σκοτάδια μέσα του, κοιτούσε, κοιτούσε σα να προσπαθούσε να ρουφήξει όλο το κενό του κόσμου, στο κενό του κόσμου της. Άλλοτε πάλι γελούσε ξαφνικά κι απρόσμενα κι ήταν τόσο εμφανής η προσπάθεια να διώξει τους εφιάλτες της, που αν τύχαινε να είναι παιδιά κοντά της έκλαιγαν γοερά. Τις περισσότερες φορές πάντως έκλαιγε βαθιά μέσα της - τόσο βαθιά μέσα της, που απέξω γινόταν πέτρινη. Ήξερε που να βρει τη γαλήνη, μα το ανέβαλε· έκοβε και χάραζε απαλά το δέρμα στα μπράτσα, στους βραχίονες, παίρνοντας μικρές γεύσεις της γαλήνης που ονειρεύονταν πολλές φορές , ξανά και ξανά και ξανά - τα χέρια της είχαν γίνει ατέλειωτοι δρόμοι, ράγες σιδηροδρόμου, μεγάλες ακτογραμμές κι αεροδιάδρομοι ελευθερίας, που όλοι οδηγούσαν σε εκείνο το τελεσίδικο χάραγμα της φλέβας και της τελικής ευθείας προς τον ήρεμο, γαλήνιο ύπνο που χρόνια λαχταρούσε η άυπνη ψυχή της.

Τρίτη 13 Απριλίου 2010

Θεωρία και πράξη

Έχει αποδειχτεί πέρα από κάθε αμφιβολία πως όσο πιο όμορφο, δίκαιο, ανθρώπινο και πολιτισμένο είναι ένα κοινωνικό, ή φιλοσοφικό, ή θεολογικό σύστημα στη θεωρία, τόσο πιο άσχημη, άδικη, απάνθρωπη και βάρβαρη είναι η πραγματικότητα που παράγει. Δώσε στον άνθρωπο έναν καλό σκοπό - τη δικαιολογία ενός καλύτερου μέλλοντος παραδείγματος χάρη, - αν θέλεις να σου κάνει κόλαση το παρόν.

Δευτέρα 12 Απριλίου 2010

Ένστικτο διαιώνισης του είδους

Στο βλέμμα δυο ανθρώπων που κεραυνοβολούνται από τον έρωτα, γραπώνεται με νύχια και με δόντια μια ύπαρξη που λαχταρά να βγει στον κόσμο.

Παρασκευή 9 Απριλίου 2010

Βρικόλακες

Αν υποθέσουμε πως κάποιος νοιάζονταν ειλικρινά για την υστεροφημία της εποχής του, και ήθελε να μη περάσει (η εποχή του) στα αζήτητα της ιστορίας, θα όφειλε με κάθε τρόπο να προκαλέσει πολέμους, αναταραχές, εξεγέρσεις, λιμούς και γενοκτονίες. Θα ήταν αυτός ο μόνος σίγουρος τρόπος για να ασχοληθεί σοβαρά με την εποχή του η Ιστορία. Γιατί τι θα γράψει η ιστορία για τα χρόνια της ειρήνης και της κοινωνικής ευταξίας, ας πούμε; Τίποτα. Αλήθεια, δεν υπάρχει τίποτα πιο ανιαρό για κάθε ιστορικό, από την ειρήνη, την ευταξία και την ευνομία. Και αυτό από μόνο του, μας κάνει να πιστεύουμε πως ο ιστορικός δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένας βρικόλακας των λαών, που τρέφεται από το αίμα, την αναταραχή και τη βία.

Πέμπτη 8 Απριλίου 2010

Πλάνες και φαντάσματα

Αν, όπως μαρτυρούν φυσικοί, ποιητές, μαθηματικοί και φιλόσοφοι, ο χρόνος είναι πράγματι μια κατασκευή του εγκεφάλου μας, ένα είδος συλλογικής ψευδαίσθησης (που είναι ωστόσο τόσο «αληθινή», τόσο «πραγματική» και παίζει ένα τόσο καθοριστικό ρόλο στη ζωή μας, που δεν μπορούμε να κάνουμε βήμα χωρίς αυτή την ψευδαίσθηση - που δεν μπορούμε καν να σκεφτούμε τον εαυτό μας έξω από αυτή την ψευδαίσθηση!) τι είναι αυτό που αποδεικνύει πως όλα τα άλλα που υπάρχουν γύρω μας δεν είναι κι αυτά παρά πλάνες του νου μας και φαντάσματα;

Τετάρτη 7 Απριλίου 2010

Σχιζοφρένεια

Ο χρόνος είναι ένα παιχνίδι του μυαλού μας τόσο αληθινό όσο και οι ψευδαισθήσεις ενός σχιζοφρενούς. Δηλαδή απόλυτα αληθινό και απόλυτα ψεύτικο. Το να ελπίζει κανείς ότι θα ξεφύγει από αυτή την πλάνη, είναι τόσο πιθανό, όσο είναι πιθανό να αναγνωρίσει ο σχιζοφρενής την πλάνη των ψευδαισθήσεων του. Από την άλλη πάλι, ο χρόνος είναι η αναμφισβήτητη απόδειξη πως τίποτα δεν είναι πιο αληθινό για τον άνθρωπο, από τις πλάνες και τις ψευδαισθήσεις του.

Τρίτη 6 Απριλίου 2010

Μπεεε!

Είμαστε ένα κοπάδι πρόβατα. Βελάζουμε χαρούμενα και τρώμε το χορτάρι μας αμέριμνοι κι ευτυχισμένοι όσο αυτό υπάρχει, την ίδια ώρα που ο χασάπης μετράει με το βλέμμα του το κοπάδι, αρπάζει δίπλα μας ένα πρόβατο και το σφάζει. Αυτή είναι η ανθρωπότητα και τόση η πολυδιαφημισμένη ευαισθησία της κι η ανθρωπιά μας. Κάθε τι γύρω μας επιβεβαιώνει τον κανόνα, πως η φυσική κατάσταση του ανθρώπου είναι η αναισθησία. Μια κατάσταση που αλλάζει μόνο όταν τελειώσει το χορτάρι, ή όταν το μαχαίρι του χασάπη κρέμεται πια πάνω από το δικό μας σβέρκο.