Παρασκευή 4 Μαρτίου 2011

Aναγνωστήριο


  • Αφού πρώτα διαλέγει με προσοχή τα βιβλία που θα διαβάσει, μετά εκπλήσσεται ευχάριστα που οι συγγραφείς τους συμφωνούν τόσο πολύ με τις απόψεις του.

  • Ζούμε σε μια εποχή που όλοι πιστεύουν πως μπορούν να γίνουν συγγραφείς - και διαβάζοντας κανείς τα βιβλία που κυκλοφορούν, διαπιστώνει πόσο δίκιο έχουν.

  • Όσο πιο δυσνόητο είναι ένα βιβλίο, τόσο πιο σπουδαίος θα πρέπει να είναι ο συγγραφέας του. Έχω αρκετούς απ’ αυτούς στα ράφια μου που τους κοιτώ με δέος, σκεφτόμενος πόσο αηδιαστικά απλός υπήρξε κάποτε ένας Πλάτωνας ή ένας Όμηρος.

  • Ω! πόσο χαίρομαι όταν βλέπω πως αντί να αγοράζουν μανιωδώς φορέματα κι αρώματα,  υπάρχουν γυναίκες που αγοράζουν μανιωδώς βιβλία! - Νισάφι πια με τα στερεότυπα!

  • Έξω από ένα γνωστό βιβλιοπωλείο κοιτούσα τη βιτρίνα του κι αναρωτιόμουν: αν αυτά που έβλεπα ήταν τα τελευταία αντίτυπα που υπήρχαν στον κόσμο κι έπιανε ξάφνου μια φωτιά - ποια από αυτά θα επέλεγα να σώσω; Έφυγα ευχαριστημένος που δεν υπήρχε ούτε ένα ικανό να θέσει τη ζωή μου σε κίνδυνο.

  • Οι περισσότεροι σύγχρονοι στοχαστές είναι άνθρωποι γεμάτοι καταπληκτικές ιδέες που δεν μπορούν να διατυπώσουν. Αναρωτιέμαι συχνά, καθώς κάνω φιλότιμες προσπάθειες να τους διαβάσω, αν είναι τόσο κακοί συγγραφείς, ή αν απλώς τους ξεπερνούν οι ιδέες τους.

  • Δεν μπορώ να καταλάβω τη φράση “αγαπώ τα βιβλία”. Καταλαβαίνω εύκολα τη φράση “εκτιμώ αυτό το βιβλίο”, ή “μου άρεσε εκείνο το βιβλίο”, αλλά αγαπώ τα βιβλία; Όπως λέμε “αγαπώ τα γατάκια;” - Μα θα μου πείτε, δεν βλέπεις πόσο χαριτωμένα είναι αυτά τα χάρτινα κατοικίδια;

  • Αχ αυτοί οι συλλέκτες του πνεύματος! Με τις μεγάλες βιβλιοθήκες, τα σπάνια βιβλία, και τα φροντισμένα ράφια. Πόσο τους προτιμώ από εκείνους τους συλλέκτες γραμματοσήμων, σπάνιων εντόμων και νομισμάτων!
 
  • Πόσο άδειος από ιδέες, πόσο στεγνός από φαντασία πρέπει να είναι αυτός ο άνθρωπος για να χωράει τόσα βιβλία!

5 σχόλια:

Νάσια είπε...

Μου θύμισες κάτι... Πριν από καμιά δεκαριά χρόνια, γυρίζοντας Κύπρο μετά τις σπουδές μου, μπήκα σ' ένα βιβλιοπωλείο να πάρω βιβλία. Ξέρεις, σαν φοιτητής διαβάζεις συγκεκριμένα πράγματα κι ύστερα ξαφνικά σαν πρέπει να ανακαλύψεις τι πραγματικά αρέσει σε σένα χάνεσαι. Ήταν της μόδας τότε ο Θέμελης, είχα ήδη διαβάσει ένα δικό του που μου 'χαν πάρει δώρο και σκεφτόμουν να πάω για το δεύτερο. Με πλησιάζει, που λες, ο βιβλιοπώλης, ένας λιγομίλητος γεροντούλης με γυαλιά, Καλαμαράς. Του είπα πως ήθελα να διαβάσω ο,τιδήποτε, φτάνει να μη νιώσω πως χάνω το χρόνο μου. Κοίταξε τοτέ υποτιμητικά όλα εκείνα τα βιβλία των μπροστινών πάγκων κι έκανε ένα νεύμα που δεν θα ξεχάσω ποτέ, σαν να 'λεγε "Παράτα τα αυτά". Πήγε στα μέσα ράφια και μου 'φερε το πρώτο απ' τις Ακυβέρνητες Πολιτείες. Έχει πια φύγει αλλά θα τον ευγνωμονώ πάντα.

Καλό Σαββατοκύριακο, Δέμων.

Penny είπε...

το τελευταίο ήταν η χαριστική βολή!

Χ2 είπε...

Χμ...κάτι δεν πάει καλά με τη βιβλιοθήκη που έφτιαξες το καλοκαίρι...

ΔemΩΝ είπε...

Penny ελπίζω να επέζησες μετά απ' αυτό ;)

Χ2, η βιβλιοθήκη ήταν μια καλή ευκαιρία να ξεφορτωθώ την σαβούρα - και τώρα ψάχνω μπιμπελό να γεμίσω τα άδεια ράφια της :Ρ

Νάσια, παιδί δούλευα κι εγώ τα καλοκαίρια σε ένα βιβλιοπωλείο της γειτονιάς. Η κυρίως δουλειά μου ήταν να κατεβαίνω στο κέντρο στους εκδοτικούς οίκους και να παραλαμβάνω διάφορες παραγγελίες βιβλίων από πελάτες. Τα περισσότερα τα έπαιρνα σπίτι μου και τα πήγαινα το πρωί της άλλης μέρας στο βιβλιοπωλείο - κι έτσι ξενυχτούσα διαβάζοντάς τα. Εκείνη την εποχή είχα μισήσει τα βιβλία με τις άκοπες σελίδες - που για κακή μου τύχη ήταν και τα καλύτερα! Ευτυχώς ο βιβλιοπώλης ήταν από εκείνους τους παλιούς που το "κέρδος" είχε πολύ μικρότερη σημασία από τη χαρά να πουλήσει ένα καλό βιβλίο, (Ακόμα θυμάμαι την ατάκα του "αυτά τα βιβλία που ζητάτε κυρία μου δεν θα μπουν ποτέ στο δικό μου βιβλιοπωλείο!") κι έτσι με χαρά μου δάνειζε τα δικά του βιβλία.

Κάνοντας έναν απολογισμό σήμερα, διαπιστώνω πως τα περισσότερα βιβλία που έχω διαβάσει ήταν δανεικά: από φίλους, γνωστούς, καθηγητές και βιβλιοθήκες. Αυτά που αγόρασα και έχω στα ράφια μου αντιπροσωπεύουν έναν ελάχιστο αριθμό αυτών που έχω διαβάσει. Τα περισσότερα εκ των οποίων έχω πλέον ξεχάσει...

Attalanti είπε...

Κόψτα τα βιλιοπωλεία, αφού σε χαλάνε! Λες και δεν υπάρχουν άλλα μέρη να βρεις βιβλία... ;)