Σάββατο 29 Ιανουαρίου 2011

Επανάληψη

Σημειώσεις σε τσιγαρόχαρτο VI.


Στέγη του νου μου


Κάτω απ’ το σκέπασμα της νύχτας
το απαλό σεντόνι τ' ουρανού
κυματίζει λευκό στα πόδια της πανσέληνου.

Δεν θέλω τίποτα περισσότερο
λίγο σκοτάδι μόνο κι ερημιά
για να σε συναντήσω
σοφή και άστοργη αιωνιότητα -
στέγη του νου μου


Αδιέξοδο

Λίγα βήματα πιο κει
απ’ τον λαβύρινθο της πόλης
καραδοκεί ο κόσμος.

Κι εσύ σκαλίζεις αυτάρεσκα
την εικόνα σου στους τοίχους
στα επιβλητικά μέγαρα και τις λεωφόρους
κι ύστερα ανακαλύπτεις έκπληκτος
το αδιέξοδό σου


Συναισθητική διόραση

Όσο κι αν φέξεις
όσο βαθιά κι αν ρίξεις προβολείς
το άπειρο σπήλαιο θα σου φανερωθεί
μόνο σαν συμφιλιωθείς με το σκοτάδι.


Μύθοι

Η αλήθεια δεν είναι ιστορικό πρόσωπο.
Μια φευγαλέα, μυθική μορφή είναι
μια στιγμιαία έμπνευση
μια μακρινή βοή
στην άκρη, άκρη της σιωπής

3 σχόλια:

Νάσια είπε...

Είναι σαν να δίνεις απαντήσεις... Να 'σαι καλά.

Λεμέσια είπε...

...μια μακρινή βοή
στην άκρη, άκρη της σιωπής...

!

ΔemΩΝ είπε...

Νάσια, σίγουρα τις αναζητώ πάντως...

Λεμέσια, :)