Δευτέρα 13 Σεπτεμβρίου 2010

Αποποίηση

Χαίρομαι αφάνταστα που, στα πλαίσια του νέου, κοσμοπολίτικου "διεθνισμού" και της πολιτικής ορθότητας, είναι  πλέον κατακριτέο το να αγαπάς και να υπερασπίζεσαι μια πατρίδα: όσο νά ‘ναι, η αγάπη αυτή παρήγαγε μια πολλή ζόρικη υποχρέωση.

23 σχόλια:

Χ2 είπε...

Έχω την εντύπωση ότι ο διεθνισμός δεν πρόδωσε ποτέ τον εαυτό του. Ο "παλιός" δηλαδή τι πρέσβευε; Βέβαια η απώλεια της αγάπης ενός πολίτη προς την πατρίδα είναι ορατή...Τι γίνεται όμως όταν η πατρίδα σταματήσει να αγαπάει τους πολίτες; Για ποια πατρίδα μιλάμε; Μίλαγα κάποτε με έναν αξιωματικό στο στρατό, "κοίτα, μου είπε κάποια στιγμή. Να ξέρεις, ο Έλληνας δεν πολεμάει από πατριωτισμό. Από τσαμπουκά πολεμάει"...Είδαμε τόσες πατρίδες, Δέμωνα, μέσα σ' αυτά τα χρόνια, κι όλες από πάνω μας περάσανε. Η μόνη πατρίδα που αγάπησα ήταν αυτή που επινοούσα, όταν ένιωθα χωρίς πατρίδα.

ΔemΩΝ είπε...

X2 ο διεθνισμός χωρίς εισαγωγικά δεν αρνήθηκε ποτέ ούτε το έθνος, ούτε την πατρίδα. Εξ ου και το δι-εθνισμός, αντί του αντ-εθνισμός. Τώρα θα ήταν κουτό και απαξιωτικό για το επίπεδο των συζητήσεων μας να αρχίσω να λέω πως είναι άλλο το κράτος που κατακρεουργεί τον πολίτη (για το οποίο κι εγώ κι εσύ έχουμε το μερίδιο ευθύνης για την ύπαρξή του - ακόμα και αν αυτή η ευθύνη περιορίζεται στην ανοχή) και άλλο το έθνος και η πατρίδα κλπ και μπλα, μπλα, μπλα. Πάντως, εγώ μια πατρίδα γνώρισα, που άλλοτε με αρνήθηκε και άλλοτε την αρνήθηκα, αλλά πάντοτε την έσερνα στην καμπούρα μου - ή την ψυχή μου, όπως θέλεις δες το.

Και για να γίνω πιο κατανοητός και πιο επίκαιρος: ντυμένος τώρα πια το μοντέρνο κοστούμι του κοσμοπολίτικου “διεθνισμού” δεν ντρέπομαι, δεν κοκκινίζω και δεν στενοχωριέμαι καθόλου για αυτό το χάλι που λέγεται Ελλάδα. Και μια και δεν ζω εκεί στ’ αρχίδια μου κι αν βουλιάξει: Πατρίδα μου ο κόσμος και κορόνα μου η κραταιά Αμέρικα!

Χ2 είπε...

Στα πλαίσια του προλεταριακού διεθνισμού, αν δε με γελάει η μνήμη μου από τη θητεία μου σε κάτι συνοικιακά γραφεία με σφυροδρέπανο, εχθρός ήταν ο καπιταλισμός, και πατρίδα όλοι οι λαοί του κόσμου σε μια μελλοντική (κομουνιστική) κοινωνία. Πουθενά σύνορα. Εγώ για να είμαι ειλικρινής, δεν ξέρω άλλο κράτος εκτός από αυτό που καταρκεουργεί τον άνθρωπο ή τους πολίτες άλλων κρατών, αν είναι περισσότερο διαθέσιμοι και φτηνοί ως αναλώσιμον είδος. Αν εσύ βρήκες πουθενά άλλο κράτος, ρίξε σύρμα να πάμε όλοι μετανάστες ή πολιτικοί πρόσφυγες:) Για το μερίδιο ευθύνης δε θα διαφωνήσω, αλλά το να το επικαλούμαστε κάθε τόσο στο τέλος λειτουργεί αποπροσανατολιστικά. Φταίνε οι νέοι που δεν διαβάζουν, οι νέοι που πάνε στο γήπεδο, οι νέοι που ξοδεύουν όλο το χρόνο τους στο ίντερνετ, φταινε οι Έμο, οι Ρέιβ, οι τοξικομανείς, οι αλκοολικοί, οι καταθλιπτικοί, οι άνεργοι, οι φοβισμένοι, οι εξαγορασμένοι, γιατί δεν μπορούσαν να κάνουν αλλιώς ή γιατί δεν είχαν τα κότσια να κάνουν αλλιώς κλπ, κλπ, κλπ...Αλλά δε φταίνε τόσο όσο η Γιάννα Αγγελοπούλου Δασκαλάκη, για παράδειγμα, το όπου ΧΙ αντοΧΗ, κι αυτό μου αρκεί για την ώρα. Στον κόσμο δεν μπορείς να λες διαρκώς "φταις". Αρκεί να προσπαθήσεις να τον αφυπνίσεις. Αν μπορείς. Και για το φινάλε της απάντησής σου δεν διαφωνώ. Υπάρχει και αυτή η λογική. Πιο σπάνια, όσο η κρίση αγγίζει ευρύτερα κοινωνικά στρώματα. Αλλά υπάρχει. Αυτή που παρήγαγαν την κρίση, είναι εκείνοι που, όπως λες, τη γράφουν στ' αρχίδια τους.

Χ2 είπε...

Και για το δικό μου φινάλε:
προφανώς δεν ντρέπομαι για το χάλι της Ελλάδας σήμερα.Γιατί δεν έχω ταυτιστεί με τις τράπεζες και με το χρηματιστήριο. Ούτε κοκκινίζω για τις στημένες ερωτήσεις των δημοσιογράφων στον ΓΑΠ επ' ευκαιρία της ΔΕΘ. Συνοψίζω μία ερώτηση: "σήμερα, τον ρώτησε ένας, που ο κόσμος έχει οικονομικά προβλήματα, τι θα λέγατε για την παραπαιδεία"; Εδώ, ναι, θα πούμε στ' αρχίδια μας και η ερώτηση του δημοσιογράφου και η απάντηση του ΓΑΠ...Προφανώς και δε με νοιάζει αν θα βουλιάξει τελείως το χρηματοπιστωτικό σύστημα των έτσι και των αλλιώς. Προφανώς και θα πάω όπου μπορώ για να επιβιώσω. Η μόνη διαφορά σε σχέση με τη νοοτροπία που περιγράφεις είναι η εξής: όπως δεν ήμουνα ποτέ "μαζί τους", για να είμαι τώρα υποχρεωμένος να νιώθω λύπη ή ντροπή, έτσι και τώρα θα επιβιώσω: εναντίον τους. Και αυτό για μένα είναι διεθνισμός, φίλε Δέμωνα: το να μάθουμε να ζούμε πλέον εναντίον τους...

ΔemΩΝ είπε...

Ακόμα και το "κομουνιστική" χωρίς εκείνο το δεύτερο "μ" μου προκαλεί θίψη φιλε Χ2. Αφού πρώτα το ξέσκισαν οι ταγοί του μετά του αφαιρέσανε και το δεύτερο μι να περπατά εσαεί κουτσαίνοντας μη τυχόν και ξεχάσουμε την καμπούρα του...

Επί της ουσίας δεν διαφωνούμε πουθενά κι ας μην αρχίσουμε τώρα να λέμε ποιος ξεκίνησε να λέει εκείνα τα κουφά περί "πατρίδας των λαών" και ποιον (και τι) εξυπηρετούσαν για πολλάααα χρόνια.

Όσο για το ότι "εκείνοι που παρήγαγαν την κρίση είναι εκείνοι που τη γράφουν στ' αρχίδια τους" μακάρι να ήταν μόνο εκείνοι...

Χ2 είπε...

Εμένα το "κομουνιστική" είτε με ένα μι είτε με δύο ,ανέκαθεν θλίψη μου έφερνε. Το ζήτημα τώρα δεν είναι να δούμε ποιον και τι εξυπηρετούσε ο διεθνισμός,γιατί στο τέλος θα φτάσουμε στο ταμείον της Δήλου.

ΔemΩΝ είπε...

Φυσικά και η Γιάννα και οι Γιάννες κι οι Σωκράτηδες και οι Βγενόπουλοι και Μπαινόπουλοι φταίνε για την κρίση. Αλλά για την παράγκα στα καμμένα ποιος φταίει δηλαδή; Οι τραπεζίτες; Είχαμε μήπως καλλιεργήσει μια κουλτούρα τέτοια σαν λαός που δεν μας άξιζε η σφαλιάρα που φάγαμε - και συνεχίζουμε να τρώμε;

Έχεις δίκιο πως δεν μπορούμε να εξισώνουμε τις ευθύνες, αλλά και το να τις αποσιωπούμε μου θυμίζει (μια και τα ανέφερες) εκείνα τα παραμάγαζα με τα σφυροδρέπανα όπου επικρατούσε εκείνο το σςςςςςτττ! όταν κάποιος τολμούσε να πει κάτι για τον σοσιαλισμό της πλάκας και της σφαλιάρας που "οικοδομούσανε"...

Χ2 είπε...

Δέμωνα, αν κάνεις μια βόλτα στα καμμένα της Μαραθώνος το μόνο που δε θα δεις είναι παράγκες. Κάτι διώροφες και τριώροφες βιλάρες με ολη την Πολεοδομία εξαγορασμένη, και με τους μπάτσους να πηγαίνουνε νερό στους εργάτες. Ποια παράγκα; Πού την έχεις δει;

Χ2 είπε...

Να μου πεις για τη δεκαετία του εξήντα, άντε του εβδομήντα, να πω "εντάξει". Από το ενενήντα και μετά έπρεπε να ήσουν μεγαλογιατρός, τραπεζίτης ή συγγενής υπουργού για να χτίσεις στα καμμένα, Δέμωνα. Και μια που πιάσαμε τις αναμνήσεις μας, να θυμηθούμε το γνωστό σύνθημα του Μάη με το φεγγάρι και το δάχτυλο:)

Χ2 είπε...

Με άλλα λόγια να κοιτάξουμε το φεγγάρι, Δέμωνα, μη μένουμε στο δάχτυλο. Γιατί στο τέλος θα μας πούνε και μαλάκες:)

ΔemΩΝ είπε...

Λοξοδρόμησε η κουβεντα μας... Προφανώς όλα τα αυθαίρετα της Αττικής και της λοιπής Ελλάδας ανήκουν στο μεγάλο κεφάλαιο, ενώ ο μέσος Έλληνας και να μπορούσε δεν θα έχτιζε ποτέ σε καμμένη γη. Τέτοια συνείδηση... ;)

Χ2 είπε...

Και για να τελειώνω, εντάξει, καταλαβαίνω ότι την ώρα που στην Ελλάδα καταρρέει η οικονομία της αγοράς, διευκολύνει γυρίζει η συζήτηση στο ότι και η αριστερά δεν είναι καλή. Και δε λέω, αν θες μπορούμε να τα συζητάμε για ώρες, και να κάνουμε και πλάκα με τον Κωσταντόπουλο και τη θέση του ως Προέδρου του Παναθηναϊκού, και την ξεφτίλα Σύρριζα και όλα αυτά. Μόνο που μου μοιάζει σα να πεθαίνει κάποιος από καρκίνο, να πηγαίνει στο γιατρό για θεραπεία και να του λέει ο γιατρός: εγώ θα σε θεραπεύσω για φυματίωση, κι αυτή επικίνδυνη ασθένεια είναι. Δεν έχω αντίρρηση γιατρέ, λέει ο ασθενής. Αλλά δεν είναι του παρόντος. Τυχαίο; Δε νομίζω:)

Χ2 είπε...

Κοίτα Δέμωνα, το τι θα έκανε ο μέσος Έλληνας αν μπορούσε ούτε μέντιουμ είμαι να το γνωρίζω, ούτε με αφορά. Με αφορά το τι βλέπω. Κι αυτή τη στιγμή εκείνο που βλέπω είναι ότι ο μέσος Έλληνας έχει πάει περίπατο. Και κυριαρχεί ο μη μέσος Έλληνας. Άσε που ο,τι έγινε με την ανοχή του κράτους έγινε. Αυτο με νοιάζει. Δε με νοιάζει ρε παιδί μου αν ο καπιταλιστής ή ο προλετάριος χτίζουνε στην Πάρνηθα γιατί έτσι διευκολύνονται. Κράτος υπάρχει για να μας προστατεύσει από τους ασυνείδητους; Ή κάνει τα στραβά μάτια; Και αν κάνει τα στραβά μάτια, γιατί τα κάνει;

ΔemΩΝ είπε...

Καλέ μου φίλε εγώ με χαρά βλέπω την "αριστερά" να καταρρέει - αλλά δεν είναι επί του παρόντος να σου εξηγήσω γιατί. Προς το παρόν αφήνω να τους βολεύουν οι ταμπελίτσες του "αντιδραστικού" "εθνικιστή" και "ρατσιστή" που μου έχουν κρεμάσει ;)

Με λίγα λόγια, αν ο γιατρός που αναφέρεις ήμουν εγώ θα έκανα (για ανθρωπιστικούς λόγους) ευθανασία...

Χ2 είπε...

Υ.Γ. Κάτι τελευταίο και εξαφανίζομαι: αυθαίρετα από αυθαίρετα έχουν διαφορά Δέμωνα. Και στα Σπάτα αν φτιάξεις σπίτι, αυθαίρετο θεωρείται, γιατί περιοχές ολόκληρες, ενώ έχουν τις προδιαγραφές δεν έχουν ενταχθεί στο σχέδιο πόλεως. Και δεν έχουν ενταχθεί γιατί έτσι συμφέρει εκείνους που τα σκάνε στην Πολεοδομία, προκειμένου να μη χάσουν σε αξία τα διαμερίσματα στο Χαλάνδρι και στα Βριλήσσια. Άλλο λοιπόν το αυθαίρετο στην Κωλοπετινίτσα, άλλο το αυθαίρετο στην Πάρνηθα.

Χ2 είπε...

Δέμωνα, είμαι σίγουρος ότι θα του έκανες ευθανασία. Πρόσεχε μόνο μήπως του έκανες ευθανασία για λάθος ασθένεια:)

ΔemΩΝ είπε...

Πιάσε κι από μένα ένα πριν την κάνω: Το αυθαίρετο είναι αυθαίρετο. Και αυτός που το χτίζει είναι ασυνείδητος. Μια ζωή χαιδεύαμε τα αυτιά των "κακομοίρηδων" που έξω από το αυθαίρετο πάρκαραν το πανάκριβο αυτοκίνητο αγορασμένο με δόσεις...

Και το κράτος αγαπητέ φίλε: Κάθε λαός έχει το κράτος που του αξίζει. Δυστυχώς.

Χ2 είπε...

Α, όχι, στο ξαναλέω. Εγώ αρνούμαι την εξομοίωση των πάντων. Άλλο το να βαφτίζει η Πολεοδομία αυθαίρετο το δικαίωμά σου να έχεις ένα σπίτι σε μια περιοχή που δεν είναι δασική και δεν ενοχλεί και δεν και δεν...μόνο και μόνο για να μη χάσει σε αξία το διαμέρισμα του Υπουργού τάδε στα Βριλήσσια. Και άλλο το να καίγεται ο Διόνυσος και να πηγαίνει μετά ο τραπεζίτης να χτίζει. Είναι βολικοί οι συμψηφισμοί, αλλά μόνο για τους τραπεζίτες.

ΔemΩΝ είπε...

Γελάω γιατι τελικά δεν θα με αφήσεις να φύγω:)

Ρε συ το ψάρι χαλάει από το κεφάλι, αλλά όταν χαλάσει δεν πετάς μόνο το κεφάλι...

(ΜΙλάς για την Πάρνηθα. Πήγαινε μια βόλτα στην Εύβοια να δεις παραγκούλες στα καμμένα...)

Χ2 είπε...

Άσε στην Εύβοια πήγα με φουσκωτο απο΄τη Μάκρη, πέρυσι τέτοια εποχή. Είδα το τι γίνεται με τις παράνομες παραθαλάσσιες βίλες.Πολιτικοί και δε συμμαζεύεται... Λες να τους έπιασε ο πόνος ψυχής και να αφήνουνε τις παραγκούλες;

Χ2 είπε...

Υ.Γ. Άντε, για να φύγουμε και οι δυο: το ψάρι χαλάει απ' το κεφάλι, ναι. Και όταν χαλάσει δεν πετάς μόνο το κεφάλι, επίσης ναι. Μόνο που μπορεί να μη χαλάσουνε όλα τα ψάρια. Για να σώσεις λοιπόν όσα σώζονται, πρέπει να βρεις την αιτία που τα χαλάει, ας πούμε να φτιάξεις το ψυγείο ή να ρίξεις κανένα μπινελίκι στον ιχθυέμπορα που σου πούλησε σαπάκια, και να μην ξοδεύεις χρόνο αποδίδοντας ευθύνες στα σαπισμένα ψάρια. Ούτε να σε ακούσουν μπορούν ούτε να σου απαντήσουν. Καλό απόγευμα, από την μαρτυρικήν Αθήνα.

ΔemΩΝ είπε...

Επί της ουσίας: χαίρομαι που ο "διεθνισμός" δεν επηρέασε την αγάπη σου για την πικρή πατρίδα (τι άλλο είναι μια πατριδα από τον κόσμο που ζει εκεί; ) που με τόσο πάθος υπερασπίζεσαι :Ρ

Χ2 είπε...

Α, μια πατρίδα που την επινοείς διαρκώς μπορεί να είναι και πολλά άλλα πράγματα: πρωτίστως ο κόσμος που δεν ζει εκεί:) Τους προλετάριους υπερασπίζομται άλλωστε, όχι τους πολίτες εν γένει:)