Τρίτη 25 Μαΐου 2010

Θερινά στιγμιότυπα



Επειδή κάθε καλοκαίρι ξαναγεννιόμαστε...


Χάδι της νύχτας, αστροφεγγιά
στο φως της σελήνης λυτά τα μαλλιά
η θάλασσα γνέφει με χάδι απαλό
κι εγώ γαντζωμένος στο λευκό σου λαιμό
αναστενάζεις βαθιά
κι όλα βυθίζονται πια
χάνεται ο κόσμος κι εγώ ριγώ
στης νύχτας το δίχτυ ψαράκι μικρό

Κόρες του θέρους σε βράχια γυμνά
παιδιά αφημένα στην ανεμελιά
κύματα σκάζουν με βήμα νωθρό
κοχύλι στα χείλη το στόμα υγρό
σκίζει το μπλε ένα πουλί
μια μάγισσα κλέβει φιλί
χάνεται ο κόσμος κι εγώ ριγώ
στου θέρους το δίχτυ ψαράκι μικρό

Χάδι τ’ ανέμου σε άσπρο πανί
ριγάς και με πάθος πετάς το σχοινί
πρίμα σε παίρνει κι ανοίγεις πανιά
γαρμπής και μαΐστρος χυμένα κορμιά
όλα κρατούν μια στιγμή
μια μόνη ανάσα η ζωή
βυθίζεται η μέρα κι εγώ ριγώ
στου κόσμου το δίχτυ ψαράκι μικρό

19 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

"Επειδή κάθε καλοκαίρι ξαναγεννιόμαστε..."

Από τις στάχτες μας!..

(Μ' αρέσει η φωνή σου εδώ!)

Μυρτώ

ΔemΩΝ είπε...

εμένα πάλι δεν μ' αρέσει καθόλου, αλλά είπαμε, καλοκαίρι, παιχνίδι, όλα επιτρέπονται...

Disdaimona είπε...

Δέμων, εσύ τραγουδάς εδώ;

ΔemΩΝ είπε...

δυστυχώς, ναι...

Disdaimona είπε...

Αυτό ήταν μεγάλη έκπληξη!!!

Γιατί δυστυχώς; Δεν πρέπει να λες ποτέ δυστυχώς επειδή τραγουδάς.
Φαντάζομαι είναι και η μελωδία δική σου;

ΔemΩΝ είπε...

το δυστυχώς στο πρώτο ερώτημα έχει να κάνει με τις αδυναμίες της φωνής μου

ναι όλα δικά μου είναι - μόνο εγώ δεν είμαι δικός μου πια :)

Disdaimona είπε...

ναι...αντιλαμβάνομαι ότι αποτελεί ιδιαίτερου τύπου "έκθεση" το να σε ακούνε άλλοι να τραγουδάς.

πρέπει να παραδεκτείς όμως ότι είναι και απελευθερωτικό αυτό.

κατά τα άλλα,εγώ που δε σε ξέρω, ε , νομίζω τώρα με το τραγούδι, έχω και την εικόνα νομίζω καθαρότερη. είναι πολύ αποκαλυπτικά τα φωνητικά στοιχεία για την προσωπικότητα ακόμα και για τα χαρακτηριστικά κάποιου.

ΔemΩΝ είπε...

ποτέ δεν φοβήθηκα να εκτεθώ δυσδαιμόνα - στο προηγούμενο ιστολόγιο μου είχα ανεβάσει πολλά τραγούδια μου. το δυστυχώς πήγαινε αποκλειστικά στη γνώμη που έχω για τη φωνή μου. ευτυχώς, δεν παίρνω τόσο σοβαρά τον εαυτό μου για να φοβάμαι να εκτεθώ :)

όσα περισσότερα στοιχεία γνωρίζεις από κάποιον είναι ταυτόχρονα αποκαλυπτικά και παραπλανητικά ;)

Disdaimona είπε...

καλά δεν είπα ότι σε ξέρω κιόλας επειδη σε άκουσα σε ένα τραγούδι.

να μου επιτρέψεις όμως να θεωρώ τη φωνή ως τρόπο προσωπικής έκφρασης (τουλάχιστον για τα δικά μου αυτιά και τις δικές μου κεραίες)ενα αρκετά ασφαλές τρόπο να καταλάβεις πραματάκια που δε φαίνονται.

για το θέμα της έκθεσης,ο καθένας λειτουργεί διαφορετικά. δε νομίζω ότι είναι θέμα φόβου το να εκτίθεσαι ή όχι.
εξάλλου έχω την αίσθηση πως κάποιος ό οποίος έχει κάνει τη διαδρομή της δημιουργίας ενός τραγουδιού ή της αναπαραγωγής του ερμηνευτικά, γνωρίζει πως αυτή η διαδρομή δεν απαιτεί τόσο θάρρος όσο επίγνωση.
νομίζω πως απαιτείται μια αθωοτητα ή έστω μια ειλικρίνια για να εκτεθείς και όχι τόσο το θάρρος ή η αυτοπεποίθηση.

ΔemΩΝ είπε...

προφανώς συμφωνούμε ;)

Ένας εκ των Δυο! είπε...

Τί λες...
Και μουσική;

κι αγνάντευε... είπε...

Μου άρεσαν πολύ οι στίχοι! :)

ΔemΩΝ είπε...

αγνάντευε, μου έλεγε ένας γνωστότατος τραγουδοποιός πως η χειρότερη ατάκα που την ακούει διαρκώς για τα τραγούδια του είναι: φοβεροί στίχοι!

ΔemΩΝ είπε...

πάντως είσαι η δεύτερη που της άρεσε κάτι ;)

κι αγνάντευε... είπε...

Αχαχαα, να σου πω: μόλις το έβαλα να παίξει, διερωτήθηκα τι μου θυμίζει η μελωδία (δεν ξέρω).
Μετά προσπαθούσα να καταλάβω ποιος τραγουδά - συμπαθητική φωνή, λέω, αλλά θέλει δουλεια ;p. ΄
Ε, μετά, διάβασα τα σχόλια! :)

ΔemΩΝ είπε...

χαχαχαχα όσο πας και το κάνεις χειρότερο! :Ρ

ο ίδιος μου έλεγε, το δεύτερο χειρότερο σχόλιο είναι: κάτι μου θυμίζει η μελωδία!..

συνέχισε, θα πετύχεις και το τρίτο είμαι σίγουρος!

κι αγνάντευε... είπε...

Καλέ, αφού σου έκανα άλλο ένα σχόλιο: η φωνή θέλει δουλειά!!! Δεν είν' αυτό το τρίτο; :)

ΔemΩΝ είπε...

η φωνή αφορά ερμηνευτές - το τρίτο είναι: με άλλη ενορχήστρωση θα ήταν μια χαρά... ;)

Χ2 είπε...

Και τι άλλο ξέρετε να κάνετε;Άλλη δουλειά έχετε; (Έλα αστειεύομαι. Μια χαρά ήτανε)