Τρίτη 6 Απριλίου 2010

Μπεεε!

Είμαστε ένα κοπάδι πρόβατα. Βελάζουμε χαρούμενα και τρώμε το χορτάρι μας αμέριμνοι κι ευτυχισμένοι όσο αυτό υπάρχει, την ίδια ώρα που ο χασάπης μετράει με το βλέμμα του το κοπάδι, αρπάζει δίπλα μας ένα πρόβατο και το σφάζει. Αυτή είναι η ανθρωπότητα και τόση η πολυδιαφημισμένη ευαισθησία της κι η ανθρωπιά μας. Κάθε τι γύρω μας επιβεβαιώνει τον κανόνα, πως η φυσική κατάσταση του ανθρώπου είναι η αναισθησία. Μια κατάσταση που αλλάζει μόνο όταν τελειώσει το χορτάρι, ή όταν το μαχαίρι του χασάπη κρέμεται πια πάνω από το δικό μας σβέρκο.

3 σχόλια:

Disdaimona είπε...

Δεν χωρεί σχόλιο στο σημερινό.
Εκτός από μια παροιμία που διάβασα σε γραπτό κάποιου φίλου και λέει
"Μέχρι να μιλήσουν τα λιοντάρια η μόνη ιστορία θα είναι αυτή των κυνηγών".
Τουλάχιστον αγωνιζόμαστε να διαλευκάνουμε το αν και το πόσο αληθινά μπορούμε πια να σκεφτούμε τη ζωή μας..

ΔemΩΝ είπε...

και το πόσο αληθινά θα τη ζήσουμε :)

Disdaimona είπε...

ναι,κυρίως αυτό.αν δεν ήταν αυτό προς τι ο παιδεμός εξάλλου! :)