Ανώφελες γνώσεις, ναι. Αλλά ανώφελο της γνώσης; Για τη μέσα σοφία άλλωστε δεν είναι απαραίτητη, μαζί με άλλα (π.χ. ευαισθησία, νοημοσύνη, πείρα), κι η γνώση;
Το ανώφελο της γνώσης υφίσταται από την ώρα που τα κεκτημένα της παραβλέπουν να κοιτάξουν το "υπόλοιπο" της δημιουργικής της δύναμης, το οποίο εδράζεται κατ΄αποκλειστικότητα μέσα μας.
Το΄ανώφελο της γνώσης υφίσταται εξαιτίας της αντιστροφής των Αξιών της Γνώσης!
Νάσια και Δυσδαιμόνα, έχω διαλέξει πολύ προσεκτικά τις λέξεις μοτ: το ανώφελο της γνώσης εδώ παρουσιάζεται μέσα από την αδυναμία της να παρέχει σε κάποιον σοφία - αν δεν υπάρχει πρόσφορο έδαφος μέσα του. Χωρίς το υπόστρωμα σοφίας, η γνώση εκπίπτει στο επίπεδο της κενής γνώσης, δηλαδή της απλής πληροφόρησης. Και αυτό αποδεικνύεται φυσικά με τον καλύτερο τρόπο αν κανείς μελετήσει τους λόγιους, τους πτυχιούχους γενικά και τους επιστήμονες - ενώ συχνά μας εκπλήσει όταν τη συναντάμε (τη σοφία) σε απλούς και "αμόρφωτους" ανθρώπους...
Διότι άλλο η διάνοια και άλλο η γνώση η οποία είναι και πεπερασμένη, ενώ η διάνοια όχι. η διάνοια πάλι δεν είναι κάτι που αποκτάς με τη γνώση αν και συχνά η δεύτερη βοηθάει στην αποκάλυψη της πρώτης. Αλλιώς βοηθάει στην αποκάλυψη μιας ηλιθιότητας. Είναι η μόνη αλήθεια το αξίωμα που έβαλες για τη γνώση μέσα μας. Στη ζωή μου πχ προσπάθησα να καταλάβω με τη σκέψη. Απέτυχα. Αγνοούσα αυτά που είχε να μου πει το στομάχι μου. Όταν άρχισα να το παίρνω σοβαρά υπόψη μου, κατάλαβα πως ένα σωρό πράγματα, μπορούν αν όχι να εξηγηθούν, τουλάχιστον να ταξινομηθούν σε θετικά και αρνητικά ανάλογα τις διαταραχές. Ποτέ μην αγνοείς το στομάχι σου. Βάλε τώρα τι μπορεί να σου πουν τα χέρια, τα πόδια σου, τα μάτια σου όταν κοιτάζεις και βλέπεις, και πάνω απ' όλα...τα ονειρά σου. Χεχε. Αυτή κι αν είναι γνώση.
Ελένη, εμένα πάντα με εξέπλητε το γεγονός πως οι πιο σοφοί άνθρωποι που γνώρισα ήταν σχεδόν αγράμματοι, ενώ οι πιο ηλίθιοι ήταν κάτι "πεφωτισμένοι" όλο ύφος και ιδέα. Τις προάλλες έβλεπα μια συνέντευξη του Αξελού που είπε αυτό το εκπληκτικό ερωτώμενος για το επίπεδο στοχασμού και φιλοσοφίας στην Ελλάδα: στην Ελλάδα, είπε, η φιλοσοφία είναι κυρίως προφορική και τη συναντάς στα πιο απίθανα μέρη... Σίγουρα δεν τη συναντάς ούτε στα πανεπιστήμια ούτε στους κύκλους των πεφωτισμένων θα πρόσθετα εγώ ;)
Όλες οι κραυγαλέες εκδηλώσεις ευαισθησίας έχουν αγκάθια· πολύχρωμα είναι τριαντάφυλλα δηλητηριασμένα από την επιθυμία τους να φαίνονται όμορφα
Κλώνοι
Το να είσαι ιδεολόγος σημαίνει να είσαι το πιστό αντίγραφο της σκέψης κάποιου άλλου. Mπορούμε δε να ομιλούμε για οπαδούς, όταν έχουμε να κάνουμε με μαζική παραγωγή αντιγράφων.
Ο μόνος τρόπος να είναι κανείς αυθεντικός είναι να παραμείνει αγράμματος
ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ
Μας μένουν μόνο κάτι λίγα δέντρα να σκοτώσουμε λίγη ακόμα - ελάχιστη - άγρια πανίδα να εξολοθρεύσουμε για να κυριαρχήσει επιτέλους ο άνθρωπος, ο ανθρωπισμός και τα ανθρώπινα ιδεώδη
ΚΡΥΦΤΟ
Έχω κι εγώ ένα ωράριο κι ένα γραφείο για να κρύβομαι από τα όνειρα όταν αρχίζουν να απαιτούν πραγματικότητα
Οι ανθυγιεινές επιπτώσεις των πεποιθήσεων
Κοιτάζοντας διαρκώς προς μια κατεύθυνση όλοι μου οι φίλοι έγιναν μονόφθαλμοι
Εγγενής αδυναμία
Η απέραντη γαλάζια θάλασσα κι ο αδυσώπητα λαμπρός ουρανός, μου απαγορεύουν αυστηρώς να μιζεριάσω.
5 σχόλια:
Ανώφελες γνώσεις, ναι. Αλλά ανώφελο της γνώσης; Για τη μέσα σοφία άλλωστε δεν είναι απαραίτητη, μαζί με άλλα (π.χ. ευαισθησία, νοημοσύνη, πείρα), κι η γνώση;
Καλη αρχή και καλή συνέχεια στους αφορισμούς σου!
Το ανώφελο της γνώσης υφίσταται από την ώρα που τα κεκτημένα της παραβλέπουν να κοιτάξουν το "υπόλοιπο" της δημιουργικής της δύναμης, το οποίο εδράζεται κατ΄αποκλειστικότητα μέσα μας.
Το΄ανώφελο της γνώσης υφίσταται εξαιτίας της αντιστροφής των Αξιών της Γνώσης!
Νάσια και Δυσδαιμόνα, έχω διαλέξει πολύ προσεκτικά τις λέξεις μοτ: το ανώφελο της γνώσης εδώ παρουσιάζεται μέσα από την αδυναμία της να παρέχει σε κάποιον σοφία - αν δεν υπάρχει πρόσφορο έδαφος μέσα του. Χωρίς το υπόστρωμα σοφίας, η γνώση εκπίπτει στο επίπεδο της κενής γνώσης, δηλαδή της απλής πληροφόρησης. Και αυτό αποδεικνύεται φυσικά με τον καλύτερο τρόπο αν κανείς μελετήσει τους λόγιους, τους πτυχιούχους γενικά και τους επιστήμονες - ενώ συχνά μας εκπλήσει όταν τη συναντάμε (τη σοφία) σε απλούς και "αμόρφωτους" ανθρώπους...
Διότι άλλο η διάνοια και άλλο η γνώση η οποία είναι και πεπερασμένη, ενώ η διάνοια όχι. η διάνοια πάλι δεν είναι κάτι που αποκτάς με τη γνώση αν και συχνά η δεύτερη βοηθάει στην αποκάλυψη της πρώτης. Αλλιώς βοηθάει στην αποκάλυψη μιας ηλιθιότητας. Είναι η μόνη αλήθεια το αξίωμα που έβαλες για τη γνώση μέσα μας. Στη ζωή μου πχ προσπάθησα να καταλάβω με τη σκέψη. Απέτυχα. Αγνοούσα αυτά που είχε να μου πει το στομάχι μου. Όταν άρχισα να το παίρνω σοβαρά υπόψη μου, κατάλαβα πως ένα σωρό πράγματα, μπορούν αν όχι να εξηγηθούν, τουλάχιστον να ταξινομηθούν σε θετικά και αρνητικά ανάλογα τις διαταραχές. Ποτέ μην αγνοείς το στομάχι σου. Βάλε τώρα τι μπορεί να σου πουν τα χέρια, τα πόδια σου, τα μάτια σου όταν κοιτάζεις και βλέπεις, και πάνω απ' όλα...τα ονειρά σου. Χεχε. Αυτή κι αν είναι γνώση.
Ελένη, εμένα πάντα με εξέπλητε το γεγονός πως οι πιο σοφοί άνθρωποι που γνώρισα ήταν σχεδόν αγράμματοι, ενώ οι πιο ηλίθιοι ήταν κάτι "πεφωτισμένοι" όλο ύφος και ιδέα. Τις προάλλες έβλεπα μια συνέντευξη του Αξελού που είπε αυτό το εκπληκτικό ερωτώμενος για το επίπεδο στοχασμού και φιλοσοφίας στην Ελλάδα: στην Ελλάδα, είπε, η φιλοσοφία είναι κυρίως προφορική και τη συναντάς στα πιο απίθανα μέρη...
Σίγουρα δεν τη συναντάς ούτε στα πανεπιστήμια ούτε στους κύκλους των πεφωτισμένων θα πρόσθετα εγώ ;)
Χρόνια Πολλά
Δημοσίευση σχολίου