"Εργασία και ανία
Σήμερα, το να ζητάμε μια εργασία με σκοπό να κερδίσουμε χρήματα, είναι μια κοινή φροντίδα για όλους τους ανθρώπους που ζουν σε μια πολιτισμένη χώρα. Γι αυτούς τους ανθρώπους η εργασία είναι ένα μέσο κι έχει σταματήσει πλέον να είναι αυτοσκοπός - γι αυτό και δεν είναι πολύ δύσκολοι στο θέμα επιλογής της εργασίας τους, φτάνει αυτή να τους εξασφαλίζει ικανοποιητικά κέρδη.
Υπάρχουν όμως και άνθρωποι που προτιμούν να πεθάνουν παρά να εργαστούν χωρίς χαρά. Άνθρωποι δύσκολοι, που δεν αρκούνται στα λίγα και που τα πολλά κέρδη δεν τους ικανοποιούν, όσο δεν θεωρούν την ίδια την εργασία ως ανώτερο κέρδος. Ένα μέρος αυτής της ιδιαίτερης κατηγορίας είναι οι διάφοροι καλλιτέχνες και στοχαστές. Αλλά τέτοιοι είναι κι εκείνοι οι αργόσχολοι που περνούν τη ζωή τους κυνηγώντας, ή κάνοντας ταξίδια και που ασχολούνται με τον έρωτα ή άλλες περιπέτειες. Όλοι τους ψάχνουν την εργασία και τον κόπο, αλλά μονάχα μέχρι το σημείο εκείνο που η εργασία και ο κόπος μπορούν να συνδέονται με την ηδονή, και, αν είναι ανάγκη, ας είναι και η σκληρότερη εργασία και ο χειρότερος κόπος. Όταν όμως βγουν από κει, τότε εκδηλώνουν αποφασιστική τεμπελιά, έστω και αν αυτή η τεμπελιά τους οδηγεί στην καταστροφή, την ατίμωση - κι ακόμα έστω κι αν κινδυνεύουν να αρρωστήσουν ή να πεθάνουν. Οι άνθρωποι αυτοί δεν φοβούνται τόσο την ανία, όσο φοβούνται την άχαρη εργασία. Και μάλιστα, πρέπει να νιώθουν μεγάλη πλήξη για να πετύχει η δουλειά τους.
Για τον στοχαστή και το εφευρετικό πνεύμα, πλήξη είναι εκείνη η “επίπεδη ηρεμία” που αισθανόμαστε πριν από κάθε ευχάριστο ταξίδι - και που πρέπει να ανεχθεί αυτή την ηρεμία ο άνθρωπος και να περιμένει τα αποτελέσματα μέσα του. Εδώ είναι το δύσκολο. Αυτό ακριβώς δεν είναι σε θέση να πετύχουν οι λιγότερο υψηλές ανθρώπινες φύσεις!
Είναι χυδαίο να απομακρύνεις με κάθε τρόπο και πάση θυσία την πλήξη, όπως είναι χυδαίο και το να εργάζεσαι χωρίς ευχαρίστηση.
Και τούτο είναι ίσως που κάνει τον Ευρωπαίο να ξεχωρίζει από τον Ασιάτη: Ο Ασιάτης μπορεί να χαρεί μεγαλύτερη και βαθύτερη ανάπαυση. Ακόμα και τα ναρκωτικά που παίρνει απαιτούν μεγάλη υπομονή και επενεργούν στον οργανισμό του αργά-αργά - εκ διαμέτρου δηλαδή αντίθετα απ‘ ότι επενεργεί το ευρωπαϊκό δηλητήριο. Είναι γνωστό σε όλους μας πως το αλκοόλ επενεργεί γρήγορα, απαίσια και αιφνίδια." Φ. Ν.
Σήμερα, το να ζητάμε μια εργασία με σκοπό να κερδίσουμε χρήματα, είναι μια κοινή φροντίδα για όλους τους ανθρώπους που ζουν σε μια πολιτισμένη χώρα. Γι αυτούς τους ανθρώπους η εργασία είναι ένα μέσο κι έχει σταματήσει πλέον να είναι αυτοσκοπός - γι αυτό και δεν είναι πολύ δύσκολοι στο θέμα επιλογής της εργασίας τους, φτάνει αυτή να τους εξασφαλίζει ικανοποιητικά κέρδη.
Υπάρχουν όμως και άνθρωποι που προτιμούν να πεθάνουν παρά να εργαστούν χωρίς χαρά. Άνθρωποι δύσκολοι, που δεν αρκούνται στα λίγα και που τα πολλά κέρδη δεν τους ικανοποιούν, όσο δεν θεωρούν την ίδια την εργασία ως ανώτερο κέρδος. Ένα μέρος αυτής της ιδιαίτερης κατηγορίας είναι οι διάφοροι καλλιτέχνες και στοχαστές. Αλλά τέτοιοι είναι κι εκείνοι οι αργόσχολοι που περνούν τη ζωή τους κυνηγώντας, ή κάνοντας ταξίδια και που ασχολούνται με τον έρωτα ή άλλες περιπέτειες. Όλοι τους ψάχνουν την εργασία και τον κόπο, αλλά μονάχα μέχρι το σημείο εκείνο που η εργασία και ο κόπος μπορούν να συνδέονται με την ηδονή, και, αν είναι ανάγκη, ας είναι και η σκληρότερη εργασία και ο χειρότερος κόπος. Όταν όμως βγουν από κει, τότε εκδηλώνουν αποφασιστική τεμπελιά, έστω και αν αυτή η τεμπελιά τους οδηγεί στην καταστροφή, την ατίμωση - κι ακόμα έστω κι αν κινδυνεύουν να αρρωστήσουν ή να πεθάνουν. Οι άνθρωποι αυτοί δεν φοβούνται τόσο την ανία, όσο φοβούνται την άχαρη εργασία. Και μάλιστα, πρέπει να νιώθουν μεγάλη πλήξη για να πετύχει η δουλειά τους.
Για τον στοχαστή και το εφευρετικό πνεύμα, πλήξη είναι εκείνη η “επίπεδη ηρεμία” που αισθανόμαστε πριν από κάθε ευχάριστο ταξίδι - και που πρέπει να ανεχθεί αυτή την ηρεμία ο άνθρωπος και να περιμένει τα αποτελέσματα μέσα του. Εδώ είναι το δύσκολο. Αυτό ακριβώς δεν είναι σε θέση να πετύχουν οι λιγότερο υψηλές ανθρώπινες φύσεις!
Είναι χυδαίο να απομακρύνεις με κάθε τρόπο και πάση θυσία την πλήξη, όπως είναι χυδαίο και το να εργάζεσαι χωρίς ευχαρίστηση.
Και τούτο είναι ίσως που κάνει τον Ευρωπαίο να ξεχωρίζει από τον Ασιάτη: Ο Ασιάτης μπορεί να χαρεί μεγαλύτερη και βαθύτερη ανάπαυση. Ακόμα και τα ναρκωτικά που παίρνει απαιτούν μεγάλη υπομονή και επενεργούν στον οργανισμό του αργά-αργά - εκ διαμέτρου δηλαδή αντίθετα απ‘ ότι επενεργεί το ευρωπαϊκό δηλητήριο. Είναι γνωστό σε όλους μας πως το αλκοόλ επενεργεί γρήγορα, απαίσια και αιφνίδια." Φ. Ν.
2 σχόλια:
Ομολογώ, ότι το αναζήτησα εδώ...http://www.textlog.de/21209.html, για να μπορέσω να το κατανοήσω καλύτερα.
Η αποενοχοποίηση της ανίας, ως στοιχείο βαθύτερης παύσης που αγνοείται από το δυτικό πρότυπο ζωής.
Αυτό σίγουρα (μας) λείπει...
"Είναι χυδαίο να απομακρύνεις με κάθε τρόπο και πάση θυσία την πλήξη, όπως είναι χυδαίο και το να εργάζεσαι χωρίς ευχαρίστηση."
Αυτή η πρόταση από μόνη της, είναι μια βόμβα στα θεμέλια της σύγχρονης ευρωπαϊκής (και πλέον παγκόσμιας) κουλτούρας.
Δημοσίευση σχολίου