Δευτέρα 21 Ιουνίου 2010

Παραμορφωτικοί καθρέφτες

Η περηφάνεια, λέει ένας σοφός, είναι το αποτέλεσμα μιας ισχυρής αυτοπεποίθησης - είναι η απόλυτη γνώμη που έχει κάποιος για την αξία του. Αντιθέτως, η ματαιοδοξία δεν είναι τίποτα άλλο από την απέλπιδα προσπάθειά μας να πείσουμε τους άλλους για την αξία μας, ώστε μέσα από τη γνώμη τους να αντλήσουμε πίστη στον εαυτό μας. Φυσικά, αν τα πράγματα ήταν τόσο απλά δεν θα ήταν και τόσο κακό πράγμα η ματαιοδοξία. Αν καταφέρναμε δηλαδή να αντλήσουμε πίστη στον εαυτό μας έστω και μέσα από την αποδοχή των άλλων. Η αλήθεια όμως είναι πως ο ματαιόδοξος δεν καταφέρνει ποτέ να πιστέψει στον εαυτό του - ακόμα και αν τα πλήθη τον ανακηρύξουν θεό. Πάντα μέσα του θα τον τρώει το σαράκι της ανασφάλειας. Αυτό το ερώτημα: “είμαι όντως καλός ή απλώς οι άλλοι είναι πιο ηλίθιοι από μένα;” δεν θα πάψει ποτέ μέσα του. Για να μην επισημάνουμε και την άλλη αλήθεια - τό πόσο άστατος δηλαδή και απρόβλεπτος, είναι στις αντανακλάσεις του, ο καθρέφτης των άλλων.

38 σχόλια:

Φαίδρα Φις είπε...

εξαιρετικό κείμενο
όπως και η τοποθέτηση που διακρίνεται
εντός του.

Χ2 είπε...

Στην προσπάθεια να ορίσεις την ματαιοδοξία παραβλέπεις το πρώτο συνθετικό:"μάταια". Ο όρος δεν δηλώνει μόνο την επιθυμία μας να πιστέψουμε στον εαυτό μας πείθοντας τους άλλους για την αξία μας, αλλά κυρίως την προσπάθεια να κερδίσουμε αξία επιδιώκοντας πράγματα "μάταια", ανούσια. Νομίζω ότι αν το βάλεις και αυτό στο "τραπέζι των διαπραγματεύσεων" τα πράγματα θα γίνουν πιο καθαρά. Αλλιώς ξεκινάς μια συζήτηση βασισμένη σε έναν λάθος ορισμό.

Υ.Γ. Με την εκπομπή χτες τι έγινε; Πώς πήγε; Στείλε μέηλ στους θαυμαστές:)

Νάσια είπε...

Ίσως το "μάταια" να πηγαίνει στο ότι έτσι κι αλλιώς είναι μάταιο να επιδιώκουμε να πάρουμε αξία μέσα από το τι πιστεύουν οι άλλοι για μας, αφού αυτό που αξίζει είναι αυτό που είμαστε στ' αλήθεια κι όχι αυτό που πείσαμε ή δεν πείσαμε πως είμαστε.

Συμφωνώ για τους παραμορφωτικούς καθρέφτες. Απ' την άλλη, κι η γνώμη που χει κάποιος για τον εαυτό του μπορεί να 'ναι εξίσου παραπλανητική. Κι άρα, πού και πώς βρίσκουμε την αλήθεια;

Χ2 είπε...

Νάσια, η ιστορία των λέξεων ίσως να γράφεται και με ίσως...

herinna/ είπε...

Στο να μην παίρνεις τον εαυτό σου σοβαρά. Κι αν είσαι είσαι και αν δεν είσαι χέστηκε η φοράδα στ' αλώνι. Συχνά η ματαιοδοξία ταυτίζεται με τον εγωκεντρισμό. Και στη μία και στην άλλη περίπτωση, οι μάπες είναι η καλύτερη αντιμετώπιση. Αν είσαι αρκετά έξυπνος θα τις δώσεις μόνος σου στον εαυτό σου, αλλιώς θα τις φας έτσι κι αλλιώς. Προς το τέλος της ζωής μας, όλοι ισιώνουμε με κάποιο τρόπο, αφού και οι μάπες ήταν αρκετές και γελοίοι έχουμε γίνει και δεν γουστάρουμε άλλο τους καθρέπτες. Είναι ένα μεγάλο στοίχημα που μπορεί να βάλει κανείς με τον εαυτό του και πολλές οι ήττες που θα υποστεί μέχρι να απελευθερωθεί από αυτό και να βελτιωθεί σαν άνθρωπος. Οι αρρώστειες, τα δεινά, οι απογοητεύσεις, η αμφισβήτηση, οι απανωτές απορρίψεις, είναι οι δυνάμεις εκείνες που επαναφέρουν τις ισορροπίες της ψυχής, όποτε αυτή ξεφεύγει. Και είναι και οι ανεπίδεχτοι μαθήσεως, οι εκ πεποιθήσεως ηλίθιοι που τίποτα δεν ανακόπτει την καβαλημένη τους πορεία, μέχρι τον αξιοθρήνητο θανατό τους.
Για να επανέλθω στα εντός του θέματος. Αν έχεις αξία και το ξέρεις, είσαι ματαιόδοξος. Αν έχεις αξία και δεν το ξέρεις, δεν είσαι. Κι αν δεν σε νοιάζει να το μάθεις κι όλας αν έχεις ή δεν έχεις αξία, ενώ κάνεις ότι καλύτερο μπορείς σαν άνθρωπος, ε τότε ή σοφός είσαι ή ευλογημένος.

Χ2 είπε...

Ρε παιδιά, συγνώμη κιόλας, αλλά εδώ ο καθένας δίνει αυθαίρετα κι από έναν ορισμό της ματαιοδοξίας και κατηγορούμε τους άλλους για εγωκεντρισμό;:) Άντε, να πω κι εγώ ότι ματαιοδοξία είναι να ξυπνάς αργά το πρωί, να δούμε αν θα βγει άκρη...

Νάσια είπε...

Η ιστορία των λέξεων, Χ2, είναι κάτι άλλο από την ερμηνεία τους. Και στις ερμηνείες τα "ίσως" χωρούν.

Έχεις δίκιο, Herinna. Απόλυτο!

Χ2 είπε...

Νάσια, οι ερμηνείες των λέξεων είναι η ιστορία τους κι εκεί τα ίσως δεν χωρούν ούτε καν ποιητική αδεία. Οι έννοιες δεν στέκουν στο "περίπου". Η ματαιοδοξία σημαίνει κάτι ή σημαίνει κάτι άλλο, δεν μπορεί να είναι λίγο απ' όλα.

herinna/ είπε...

οκ βρε παιδιά, εγώ είπα μια άποψη. Είπα ότι σε ορισμένες περιπτώσεις ταυτίζεται η ματαιοδοξία με τον εγωκεντρισμό δεν είπα ότι είναι ένα και το αυτό πράγμα. Δεν μπόρεσα να αποφύγω αυτό το συσχετισμό γιατί μου ήρθε στο νου και δεν ενδιαφέρομαι να δώσω τον ακριβή όρισμό της λέξης, δεν είμαι φιλόλογος, δεν είμαι ο Μπαμπινιώτης, χρησιμοποιώ τη λέξη όπως και όλες τις άλλες λέξεις ω γιες αυθαιρέτως, και που να δεις τη μάνα μου που δεν έχει πάει ούτε στην πρώτη δημοτικού τι λέξεις έχει το θράσος να χρησιμοποιεί για τις οποίες ωστόσο ουδείς έχει ποτέ ένσταση. Με λίγα λόγια, η γλώσσα είναι ένας μεταλλασσόμενος ζωντανός οργανισμός, εξυπηρετεί συγκεκριμένες ανάγκες έκφρασης σε συγκεκριμένες εποχές γι' αυτό δεν γουστάρω τη διανόηση της αριστεράς που δε λέει να το καταλάβει αυτό, και δικτατορία του λόγου δεν υπάρχει, ακόμα κι αν αυτό που λέει κανείς δεν παίρνει υπόψη του την ιστορία των λέξεων. Το γεγονός αυτό και όλα όσα είπαμε εδώ, δεν αναιρεί το άλλο, ότι ναι, συχνά πυκνά ταυτίζονται η ματαιοδοξία και ο εγωκεντρισμός όχι γιατί το λέω εγώ η αγράμματη, αλλά γιατί αυτές οι δυο λέξεις είναι δίδυμες και σπάνια υπάρχει η μία χωρίς την άλλη. Καθώς η γλώσσα είναι ένας ζωντανός οργανισμός και η σκέψη και ο ειρμός το ίδιο, δεν είχα καμιά πρόθεση να δώσω ορισμό της λέξης, αλλά να σχολιάσω το φαινόμενο και δεν με απασχολεί καν το πως θα το πει κανείς, γιατί το φαινόμενο θέλουμε να περιγράψουμε, τη συμπεριφορά, τον συγκεκριμένο τύπο ανθρώπου, εν ολίγοις δεν ψάχνουμε να μάθουμε ελληνικά εδώ πέρα, τους ανθρώπους ψάχνουμε να καταλάβουμε ή όχι; Κι επειδή δεν τα πάω καλά με τις διανοουμενίστικες παπαριές, καλή συνέχεια.

Χ2 είπε...

Κοίτα, Χερίνα...Η γλώσσα αλλάζει και μεταβάλλεται ως ζωντανός οργανισμός, ναι, συμφωνώ απολύτως, και αυτό αφορά στη γραμματική ή στο συντακτικό. Γι' αυτό και δεν εξανίσταται κανείς όταν ο Καβάφης γράφει "επέστρεφε" ή ο Ελύτης "από ανέκαθεν". Οι έννοιες ωστόσο επιμένουν πολύ περισσότερο, παγιώνονται και απαιτούν ακριβή προσδιορισμό εξ ου και η φράση "τα όρια της γλώσσας μου είναι τα όρια του κόσμου μου". Ξέρω αυτό για το οποίο μπορώ να έχω λέξεις. Και το ανάποδο. Ωστόσο μου κάνει εντύπωση κάτι άλλο πιο πολύ σε όσα έχεις γράψει. Νομίζω ότι δεν πρόσβαλα κανέναν με αυτά που υποστήριξα. Αυτά που υποστήριξα επίσης τα έχω πληρωμένα με κάποια χρόνια σπουδών και μαθημάτων. Και πάλι όσα είπα τα είπα χωρίς επιθετικότητα. Εσύ από πού παίρνεις το δικαίωμα και είσαι τόσο επιθετική; Και κλείνεις μιλώντας για "διανοουμενίστικες παπαριές"; Σε ποιον μιλάς; Το έχω ξαναπεί αλλού ότι η μεγάλη ασθένεια που κληροδότησε το ΠΑΣΟΚ είναι ο τσαμπουκάς του ανθρώπου που ντε και καλά θέλει να δικαιώσει την άγνοιά του. "Δεν ήρθαμε εδώ να μάθουμε ελληνικά"; Θα μας υπαγορεύσεις δηλαδή και το τι θα πούμε; Αν δε θες να μάθεις ελληνικά, μην συμμετέχεις σε συζητήσεις που αφορούν τα ελληνικά. Προσπέρασέ τες. Γιατί πάντα υπάρχει ο κίνδυνος να τις κλείσει κανείς λέγοντας πως δεν αντέχω τις δήθεν λαϊκές παπαριές. Εγώ του λαϊκού είμαι.

Χ2 είπε...

Νομίζω κυρία Χερίνα πως ένα συγνώμη θα έπρεπε να το πείτε. Εκτός αν χάρη στη μάνα σας και η λέξη συγνώμη έχει μεταλλασσόμενη σημασία.

Χ2 είπε...

και το υστερόγραφο: δώσαμε τον ορισμό μιας λέξης επιπέδου πρώτης-δευτέρας λυκείου...Και η απάντηση ήτανε "δεν αντέχω τις διανοουμενίστικες παπαριές"...Δε φταίει η Χερίνα...Ελλάδα έχεις ταλέντο. Σύστημα Κωστόπουλου...Ελλάδα έχεις ταλέντο...Βοήθειά σας.

ΔemΩΝ είπε...

παίδες φαγωθείτε άφοβα - η κόντρα παράγει λόγο, το έχω ξαναπεί - αλλά δε χρειάζονται οι παρεξηγήσεις :)

επί της ουσίας σε λίγο

ΔemΩΝ είπε...

Λοιπόν επί της ουσίας: συμφωνώ απόλυτα με τον ορισμό του ματαιόδοξου που δίνει ο σοφός στον οποίο αναφέρομαι, αλλά με τη δική μου προσθήκη της ματαιότητας των επιδιώξεών του. Είναι κατά βάθος μια ψυχολογική ερμηνεία (που προτάθηκε πολύ πριν εφευρεθεί η ψυχολογία). Σε ότι αφορά τις λέξεις Χ2 μπαίνουμε σε ένα πεδίο δύσκολο. Οι αρχαίοι προτιμούσαν τις λέξεις κενόδοξος ή κενόφρων μεταξύ άλλων, αν δεν κάνω λάθος αλλά και φιλόκενος και φθαρτολάτρης και φυσικά αλίφρον... Μέσα από δάνεια αντιδάνεια κλπ φτάσαμε στο ματαιόδοξος. Όλες οι λέξεις περιγράφουν είτε την κενότητα του ανθρώπου, είτε την ματαιότητα των επιδιώξεων του - και το δικό μου κείμενο καταλήγει ακριβώς εκεί, ότι δηλαδή είναι ματαιότης το να επιδιώκει κανείς να αντλήσει αξία μέσα από τη γνώμη των άλλων. Οι δικές σας παρεμβάσεις προσθέτουν ή υποστηρίζουν αυτή την τοποθέτηση ακόμα και όταν βγαίνουν από τα πλαίσιά της. Με λίγα λόγια αν έλειπαν οι παρεξηγήσεις θα βλέπαμε σχόλια τα οποία με τον δικό τους τρόπο σπρώχνουν την κουβέντα λίγο πιο κάτω - και αυτό είναι το περισσότερο και το λιγότερο που ζητάω εγώ από τα σχόλια σας :)

την καλημέρα μου

Χ2 είπε...

Η αξία μέσα από τη γνώμη των άλλων αντλείται. Ο αρχαιοελληνικός όρος "υστεροφημία", με θετικό πρόσημο, δεν υπολογίζει τη γνώμη των άλλων και μάλιστα των μεταγενέστερων; Εκτός αν και την υστεροφημία μόνοι μας τη χαρίζουμε στον εαυτό μας...Το θέμα δεν είναι αν επιδιώκεις ή όχι την αναγνώριση των άλλων. Το θέμα είναι ΓΙΑ ΠΟΙΑ πράγματα την επιδιώκεις. Η ποιότητα της επιδίωξης είναι το ζήτημα. Προφανώς αυτός που επιδιώκει την αναγνώριση με κενού περιεχομένου πράγματα είναι κενός, δεν υπάρχει διαφωνία σε αυτό.

Χ2 είπε...

Και μια απαραίτητη διευκρίνιση, Δέμωνα: δεν παρεξηγήθηκα, προσβλήθηκα. Και δεν είναι η προσβολή,είναι το "κενό" της προσβολής, που θα έλεγες ίσως κι εσύ, η ματαιδοξία της, τη στιγμή που υποτίθεται ότι την κατακεραυνώνει. Είναι η Ελλάδα της δικαιωμένης αμάθειας χωρίς ρίζες, που δεν παύει να με εντυπωσιάζει...

herinna/ είπε...

Αν εννοείς εμένα που εμένα εννοείς, θα σου έλεγα ότι η αμάθεια που υπαινίσσεσαι είναι προϊόν σχολείου νυχτερινού και η δικαίωση μέσα από αυτό είναι ότι έστω και έτσι, το προσωπικό ενδιαφέρον για τη γλώσσα πρώτον σε καθιστά ικανό να καταλαβαίνεις πότε κάποιος σου τη χώνει, δεύτερον σε κάνει ικανό να γράφεις μυθιστορήματα, τρίτον σε καθιστά ικανό να έχεις επιείκεια απέναντι σε άλλους που καταξιώθηκαν όχι ένεκα ένεκα μόρφωσης αλλά χαρακτήρα, τέταρτο μαθαίνεις ρήσεις από τους ίδιους τους φιλόλογους όπως, "όποιος δεν μπορεί να γίνει συγγραφέας γίνεται φιλόλογος", πέμπτον μαθαίνεις ότι η αμάθεια έχει τις ρίζες της και επίσης η μόρφωση τις τάξεις της, μαθαίνεις και ότι κάθε ανίκανος να πιάσει τον ταύρο από τα κέρατα δηλαδή τη ζωή και να την στίψει, κάθεται και κρίνει αυτούς που ακριβώς με τη δική τους δουλειά και το δικό τους μόχθο, έκατσε τον κώλο του σε ένα θρανίο και το παίζει δικαστής. Από τουδε και στο εξής μπορείς να νιώσεις όσο προσβεβλημένη θέλεις, ή να γράψεις ένα δοκίμιο για τη μαλακία της ουσίας, ή να ακόμα ακόμα να γράψεις ένα ετοιμολογικό λεξικό που θα κοσμήσει τα ράφια και τις βιβλιοθήκες των σχολείων, μέχρι εκεί θα πας έτσι κι αλλιώς. Εγώ πάω πιο πέρα για βρούβες, άντε και καλά κρασά. Κρασά (προσεξέ το), όχι κρασιά, έχει σημασία να λες σωστά το λάθος.

Χ2 είπε...

Αν ξαναδιαβάσεις το κείμενό σου, είναι λες και το γράφεις κοιτάζοντας στον καθρέφτη σου. Άκου να σου πω, καλή μου. Εγώ απο τα νυχτερινά και τις ιστορίες σου δεν συγκινούμαι. Ο καθένας αυτά που έμαθε με δικά του έξοδα και ξενύχτια τα έμαθε. Όταν περάσεις από το στάδιο της αυτολύπησης στο στάδιο του διαλόγου τα ξαναλέμε...Μέχρι τότε όμως, βάλτο καλά στο μυαλό σου, ότι δεν επεδίωξα να κάνω τον δικαστή κανενός, δεν μίλησα σε κανέναν με τον τρόπο που μιλάς εσύ και φανερώνει ότι είσαι οντολογικά αγράμματη, και ότι δεν θα επιτρέψω σε κανέναν οντολογικά αγράμματο να μου κάνει μάθημα.

Χ2 είπε...

Όσο για τα υπόλοιπα και τον τρόπο με τον οποίο "αυτοδιαφημίζεσαι", υπάρχει και το Ελλάδα έχεις ταλέντο...Μπορεί να δέχονται και συγγραφείς μυθιστορημάτων που τελείωσαν νυχτερινό.Πουλάει ως κόνσεπτ, περισσότερο από τους φιλόλογους (αν είναι κανείς εδώ μέσα).

ΔemΩΝ είπε...

X2, προτρέχεις και βιάζεσαι να βγάλεις συμπεράσματα για τους ανθρώπους - η Ελένη που εγώ γνωρίζω στέκεται στον αντίποδα όλων αυτών που της καταμαρτυράς.

Τώρα, σε ότι αφορά το θέμα μας κατά τη δική μου άποψη, η γνώμη των άλλων είναι παγίδα αφεαυτή. Αν αρχίσεις και βάζεις "ποιοτικά" χαρακτηριστικά και πάλι πέφτεις στην παγίδα, καθότι και η κρίση περί του ΠΟΙΑ πράγματα επιδιώκεις και πόσο ποιοτικά είναι αυτά, είναι και αυτή υποκειμενική. Φυσικά δεν παραγνωρίζω το γεγονός πως ο άνθρωπος είναι (ή μάλλον καλύτερα υπήρξε) κοινωνικό ον, οπότε η γνώμη των άλλων θα παίζει πάντα κάποιο ρόλο στη ζωή του. Αλλά από την άλλη μη ξεχνάμε πως ζούμε σε μια εποχή όπου ή δεν υπάρχουν καθόλου καθολικά κοινωνικά κριτήρια (κάτι που μας διαφοροποιεί απόλυτα και αμετάκλητα από την εποχή και τις κοινωνίες των αρχαίων και την περιβόητη υστεροφηφία τους) ή τα κοινωνικά κριτήρια που υπάρχουν είναι δοτά και ξένα κατ' ουσίαν από το σώμα της κοινωνίας - δηλαδή είναι κριτήρια που δεν τα παράγει η κοινωνία, αλλά τα αντιγράφει μαϊμουδίζοντας.

Μέσα σε αυτά τα πλαίσια, η οποιαδήποτε απόπειρα να μετρήσει κανείς την αξία του μέσα από τη γνώμη των άλλων - και δεν μιλάμε προφανώς για τους φίλους, συγγενείς, ή μια μικρή ομάδα επιλεγμένων ανθρώπων - είναι και μάταια και ασύμφορη για την ψυχολογία και τον χαρακτήρα του ανθρώπου.

Κλείνοντας να πω πως, στην ουσία το κειμενό μου καταγράφει με ακρίβεια τη διαδικασία και δεν αφήνει περιθώρια για παρερμηνείες όταν μιλάει για καθρέφτες - όταν δλδ η γνώμη των άλλων δεν υπάρχει απλώς ως ένα σημείο αναφοράς, αλλά όταν γίνεται καθρέφτης που μέσα του βλέπουμε το πρόσωπό μας, το είναι μας, την ουσία μας. Δεν πρόκειται λοιπόν για υστεροφημία, αλλά για το Είναι και Φαίνεσθαι - δηλαδή για το δράμα του ματαιόδοξου... ;)

Χ2 είπε...

Κάτι τελευταίο: οι κουβέντες μεταξύ μας έληξαν. Πώς το λέει το τραγούδι: Σφύριξα κι έληξες...Με βερνικωμένους αγράμματους του συστήματος ΠΑΣΟΚ δε γουστάρω κουβέντες.

Χ2 είπε...

Δέμωνα, σου απαντάω όσον αφορά στα ποιοτικά χαρακτηριστικά: προφανώς δεν υπάρχουν εγγυήσεις ούτε ασφαλές έδαφος. Γι' αυτό και ρισκάρουμε στη ζωή, να δώσουμε έναν σωστό ορισμό, για παράδειγμα, και να μας την πούνε από πάνω, γιατί τολμήσαμε και το ξέραμε...

ΔemΩΝ είπε...

Ρε σεις, πάνω σε αφηρημένες έννοιες κάνουμε διάλογο δεν μοιράζουμε εδώ χωράφια και εξουσίες - μαζευτείτε λέμε!

herinna/ είπε...

Νίκο σε άκουσα την Κυριακή. Δεν μπόρεσα να γράψω σχόλιο γιατί δούλευα. Ένας μεταμοντέρνος μεταμαλάκας μου τα είχε πρήξει επί τρεις ώρες με τη θέση του προτζέκτορα και δεν με άφηνε να κάτσω λεπτό. Στην επόμενη εκπομπή θα σου στείλω το σχόλια σε e mail

Χ2 είπε...

Δέμωνα, ανέκαθεν ήσουν επιεικής απέναντι στο γυναικείο κοινό. Το καταλαβαίνω, αλλά δεν μπορώ να το παρακολουθήσω κιόλας. Η αναγνώριση έρχεται από τους άντρες, όχι από τη μαμά, όπως μου είχε επισημάνει ένας φίλος κάποτε με αφορμή εκείνο το στίχο της Ιλιάδας που έλεγε "μπορεί να σε γέννησε θεά μητέρα, αλλά εκείνος είναι βασιλιάς ανάμεσα στους άντρες".

ΔemΩΝ είπε...

Α, και που είστε - πριν κάνα δυο μέρες έπεσα τυχαία σε ένα ιστοχώρο που λέγεται κάτι στο στυλ buzz- κάτι όπου είχε αναφορές στο ποστ για την καμπάνια περί διακρίσεων - εκεί λοιπόν σας έκραζαν και τους δυο (ναι εσένα Χ2 και την Ελένη) για τα σχόλιά σας

χαχαχαχαχχαχα

ηθικό δίδαγμα: όσο εσείς φαγώνεστε οι άλλοι σας κατασπαράζουν :)

herinna/ είπε...

Πασοκ; βερνικωμένους; έλεος. Δεν αντέχω παω να δω αν έρχομαι.

Χ2 είπε...

Στείλε το λινκ του μπαζ ρε Δέμωνα, να δούμε:)

herinna/ είπε...

ρε τι λες; ασχολήθηκαν μαζί μας, τέτοια τιμή; να πούμε κι άλλες μαλακίες αν είναι να τονώσουμε λίγο τη ματαιοδοξία μας.

ΔemΩΝ είπε...

Χ2 εγώ δεν επιδιώκω καμιά αναγνώριση αγαπητέ μου φίλε - αν είμαι όντως επιεικής όπως λες, είναι γιατί είμαι της παλιάς σχολής των αποστράτων εραστών ;)

Χ2 είπε...

Στείλε βρε παιδί μου το λινκ του μπαζ, έστω με μέηλ να δούμε τι λέγανε:) Δε βαριέσαι...είπαμε, θα ζήσουμε κι έτσι...Η ανάρτηση πού είναι, γιατί δεν τη βλέπω;

ΔemΩΝ είπε...

δεν το έχω ρε το λινκ κανε κανενα κλικ στον γούγλη (όπως λέει ο βαγγέλης)

herinna/ είπε...

Χμ είναι σαφές ότι κάπου ποναει αυτο το παιδί. Εγώ έναν πόνο έχω και είναι καταφανής. Δεν έχω και λεφτά για ψυχιάτρους χέστα. Εσύ πως και δεν κάνεις τίποτα; Δεν έχεις επίσης λεφτά;

ΔemΩΝ είπε...

το ποστ το πεταξα γιατί μάζευε πολύ κόσμο και μου την έσπαγε - είπαμε δεν θέλουμε πολυκοσμία εδω :)

herinna/ είπε...

χαχαχαχα

Χ2 είπε...

Άντε βρε Δέμωνα...Πουθενά δεν το εντόπισα. Αν και πάνω κάτω θυμάμαι τι είχαμε πει, και ξέρω τι θα λέγανε...Τα γνωστά.Το τίμημα του να έχεις άποψη.

Χ2 είπε...

υ.γ. Χερίνα; Δεν είμαι θυμωμένος:) Καλά ήτανε, ξυπνήσανε λίγο τα αίματα:)Καλημέρα.

ΔemΩΝ είπε...

http://buzz.reality-tape.com