Δεν είναι ακριβώς στο βουνό όπως το ονειρευόμουνα, αλλά είναι σε ορεινή περιοχή, σε ένα υπέροχο ανάγλυφο από λόφους και υψώματα. Δεν είναι ακριβώς μέσα στο δάσος, αλλά είναι στην άκρη ενός πευκώνα. Είναι πέτρινο και παλιό όπως ακριβώς το ονειρευόμουν, με χοντρούς τοίχους, ξύλινα παράθυρα και παντζούρια μπαγκάτσες από δρυ. Με μεγάλα ψηλοτάβανα δωμάτια, με εμφανή τα ξύλα στο ταβάνι και την παραδοσιακή ψάθα του νησιού. Με πέτρα παλιά στα πατώματα του ισογείου και ξύλινο πάτωμα στα ανώι - στο οποίο οδηγεί μια, απερίγραπτου κάλλους, εξωτερική, ξύλινη σκάλα. Με μια τεράστια κουζίνα για όσους πραγματικά αγαπούν την μαγειρική. Το γραφείο μου βλέπει από τη μια μεριά τον πευκώνα και από την άλλη την αυλή. Η αυλή είναι μεγάλη (ένα στρέμμα), περιτοιχισμένη με ψηλό μαντρότοιχο όπως συνηθίζονταν εδώ, πλακόστρωτη και γεμάτη δέντρα. Πορτοκαλιές, μανταρινιές, λεμονιές, μια βερικοκιά, μια μουσμουλιά, δυο ροδακινιές, μια ροδιά, μια αχλαδιά. Μεγάλες πολύχρωμες τριανταφυλλιές και το γιασεμί να κρέμεται γύρω από την αυλόπορτα και να μοσχοβολά. Είναι ένα σπίτι που δεν γοητεύει τους ντόπιους γιατί δεν είναι αρκετά γυαλιστερό για επίδειξη κι επιπλέον θέλει φροντίδα. Θέλει χέρια που να «πιάνουν» και μεράκι για να συντηρηθεί. Καμιά Φιλιππινέζα δεν μπορεί αυτά να τα προσφέρει. Είναι ένα σπίτι που το αγάπησε με την πρώτη ο σκύλος μου, αλλά ζητάει οπωσδήποτε και μια δυο γάτες να το κατοικήσουν. Είναι το σπίτι μου. Το ερημητήριο μου. Το λιμάνι μετά από ένα μακρύ, περιπετειώδες και υπέροχο ταξίδι - που ήταν η ζωή μου. Σήμερα έγινε δικό μου. Σύντομα ελπίζω, θα το ζήσω. Ταπεινά ζητώ από την Εστία να το ευλογήσει και να το κάνει να με αγαπήσει. Έρχομαι, καθαρός εκ καθαρών οικιών βασίλεια...
(Είναι ίσως ύβρις που το λέω, αλλά το σπίτι μου στην Αθήνα ποτέ δεν το αγάπησα. Από σπίτια αγάπησα μόνο το πατρογονικό μου στο Ψυχικό και το σπίτι μας στο χωριό, στην άκρη της θάλασσας. Όλα τα άλλα σπίτια ήταν απλώς εστίες για να φωλιάζω μέσα τους μαζί με την οικογένειά μου. Όμως αυτό το νιώθω πως θα το αγαπήσω. Ήδη, το ακούω που μου μιλά...)
28 σχόλια:
Λοιπόν το αποφάσισα: με τέτοιο σπίτι και κάποια άλλα σε Ψυχικά σε παντρεύομαι! :))
χχαχαχα για το σπίτι στο ψυχικό πρέπει να παντρευτείς την αδελφή μου, αλλά πρέπει να τη χωρίσεις πρωτα ;)
Με απλά λόγια, σε μισώ!
Γιατί; Είναι γεμάτο το νησί και κοστίζουν ελάχιστα - ευτυχώς οι Λευκωσιάτες/σες προτιμούν τους ντεβελοπερς και θεωρούν τις αποστάσεις των 20 χιλιομέτρων διηπειρωτικές ;)
Disdaimona, μην απογοητεύεσθε:) Μπορείτε να παντρευτείτε την αδελφή του Δέμωνα:)
Εδώ μέσα γίνονται Σόδομα και Γόμορα!!!!
Φίλε μου φαίνεται να σε εχει ήδη κατοικήσει ο χώρος! Γαλήνη στην ψυχή και διεγερση στο πνευμα να χεις στο καινουριο σου σπιτικο.
Χ2 το μυαλό σου στην ανωμαλία εσύ! Εσύ να παντρευτείς εμένα, η δυσδαιμόνα την αδελφή μου - και νόμιζα πως τα βίτσια σου έφταναν το πολύ σε καμιά νοσοκόμα :Ρ
αυτοκράτειρα νά 'σαι καλά - ο τόπος με έχει κατοικήσει σίγουρα, μάλλον τώρα με κατοικεί κι ο χώρος...
@x2
έχω άλλη προταση. δολοφονώ εγώ τον Δέμων,εσύ την αδελφή του (πάντα με πρόσχημα την αγάπη) και μοιράζουμε τα σπίτια! :-)
@demon
πως πήγε η εκπομπή; δεν την άκουσα.
δυσδαιμόνα, αν είναι να πάω από τα χεράκια σου να θυσιαστώ - αν και με εξιτάρει η φαντασία του Χ2 περισσότερο ;)
(η εκπομπή πήγε μάλλον καλά, αλλά εσύ θα τιμωρηθείς για την αποχή)
σόρυ που δεν άκουσα την έκπομπη, ελπίζω να επανορθώσω αυτή την κυριακή.
...να ξέρω και ποιού το σπίτι θα πάρω! :-)
το σκύλο μπορώ να τον δώσω στον x2;
Λες "Είναι το σπίτι μου" και ξεχειλίζεις από περηφάνεια. Κι αυτό είναι σπουδαίο!
Καλορίζικο!
Disdaimona, παιζει τίποτα μεταξύ μας μετά τους φόνους ή θα αρκεστούμε στο μοίρασμα των σπιτιών;:)
Νάσια δεν θα το έλεγα περηφάνεια - ξέρεις όπου έζησα αγόρασα σπίτι με την πρόθεση πάντα να το πουλήσω μετά. Ακόμα και στην Αθήνα ήθελα να το πουλήσω αλλά συνάντησα την άρνηση της γυναίκας μου. Αυτό είναι ουσιαστικά το μόνο σπίτι που αγόρασα με την πρόθεση να περάσει στην επόμενη γενιά. Γιατί είναι ένα σπίτι που σε εμπνέει να γράψεις μέσα του την ιστορία σου...
Ευχαριστώ:)
Ρε Χ2 αφού θέλει να σου δώσει τον σκύλο, σου έχει δώσει ήδη τα παπούτσια - ασε θα σε κανονίσω με τη νοσοκόμα καλύτερα :)
Κατάλαβα...Αντί να μείνουμε σε σπίτι με βλέπω στη εντατική...
Το έχω περιγράψει το σπίτι σου και ξέρω ακριβώς πως νιώθεις. Τέτοια τύχη σου άξιζε και χαίρομαι που την έχεις. Καλορίζικο και καλές δημιουργίες μέσα του.
ΥΓ. Ξενώνες έχει; χιχιχι
@x2
σου δίνω το σκύλο, μου δίνεις ένα δωμάτιο στο Ψυχικό να γιορτάζουμε μια φορά το χρόνο τους παράλληλους φόνους.
δεν μπορώ να υποσχεθώ κάτι άλλο...είναι προσβολή στο νεκρό! :-)
Ω! Το πήρατε τελικά! Καλορίζικο!
Πολύ χαίρομαι που τα καταφέρατε, μπράβο :)
Αγαπητή Disdaimona, αν είσθε τόσο Daimona, ώστε να προτείνετε ανταλλαγή ενός σκύλου (άγνωστης ράτσας) με ένα δωμάτιο στο Ψυχικό, ΘΑ ΜΑΣ ΠΕΘΑΝΕΤΕ ΟΛΟΥΣ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ!!!!(τουλάχιστον ο σκύλος που θα μου δώσετε είναι ήρεμος ή είναι από αυτά τα σκυλιά δολοφόνους;):))
Πασχαλίτσα μερσί :)
Χ2 Golden Retriever είναι, κούκλος και όχι απολύτως καθαρόαιμος.
(Πόσο μ' αρέσει αυτό το πόκερ που παίζετε πάνω στο πτώμα μου! Ακόμα κι ο θάνατός μου αποκτά ενδιαφέρον!..)
Ελένη, ξενώνες δεν έχει - τουλάχιστον για όσο θα είναι τα παιδιά μαζί μας - αλλά όπως ξέρεις, όλοι οι καλοί χοράνε :))
επιτέλους, καλή ζωή και καλά μαγειρέματα.Κι αφού ο σκύλος σου το διάλεξε, ποιός είσαι συ που θα το αρνιόσουνα...
Εκεί θα το πιούμε το κρασί με φαίνεται.
:)))
Καλέ μου Δαίμονα, εγώ παίζω πόκερ; Αυτή θα μας εξοντώσει όλους στο τέλος!:))
@x2
μ΄άρεσε πολύ το σκυλί δολοφόνος!!!:-)
καλέ μου συνεργάτη x2, μπορείτε να στηρίζεστε σε μένα, δεν πρόκειται να σας εξοντώσω.
όσο για το δωμάτιο στο Ψυχικό, αν νομίζετε πως δεν είναι δίκαια ανταλλαγή να πάρετε ένα υπέροχο ζωντανό και να με φιλοξενείτε μια φορά το χρόνο, ε, ποιός είναι ο πιο δολοφόνος τελικά;;;
Δαίμων, καλορίζικο!!!
Μάλλον η συνωμοσία με τον x2 θα χαλάσει (αλλά ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος!)
δ, μερσί - ναι ο σκύλος είναι ραντάρ θετικής ενέργειας :)
το περιβάλλον είναι καλό για κρασί, αλλά και για ούζα κάτω από την κληματαριά (ναι, ξέρω δεν την ανέφερα...)
Dis, θα κοιμάμαι ανήσυχος :Ρ
ούζα και κληματαριά ακούω!
ακόμα κι ο θάνατος θα μοιάζει γλυκός :-)
άντε το παρατραβήξαμε το θέμα νομίζω.
να χαίρεσαι το σπίτι σου Δέμων!!!
Δημοσίευση σχολίου