Τόσες λέξεις γύρω μου
χτίζουν έναν απέραντο τοίχο
που προστατεύει τη σιωπή μου.
..................................................
Θεέ μου πόσο δύσκολο είναι
να ζήσει κανείς σ' αυτούς τους καιρούς
ψελίζοντας απορίες
αντί να κραυγάζει αλήθειες!
Έχω κι εγώ αυτή την αίσθηση: πως όσο μιλούν οι επαΐοντες, με τις ακλόνητες πεποιθήσεις, τις ατράνταχτες βεβαιότητες και τα δόγματά τους, τόσο μεγαλύτερη ανάγκη έχω τη σιωπή μου, τόσο πιο πολύτιμη μου είναι...
Σ' ευχαριστώ, όμως, για την απορία. Χρειάζεται καμιά φορά να ανταμώνουμε.
Το πόσο σημαντικές είναι οι απορίες, διαφαίνεται από την προσπάθεια λογοκρισίας (με κάθε μέσο) από διάφορα κέντρα εξουσίας σε όσους τις ψελίζουν. Οπότε η σιωπή σημαίνει ίσως και βεβιασμένη αυτολογοκρισία. Στην περίπτωση πάντως που η σιωπή σημαίνει είτε απόσυρση για μελέτη είτε διεκδίκηση χρόνου για κατανόηση των αινιγμάτων της εποχής μας, τότε και δικαιολογημένη, αλλά και απαραίτητη μπορεί να θεωρηθεί για κάποιο διάστημα.
Σου έγραψα από χθες, Φαίνεται πως από το refene_gr@yahoo.com δεν φεύγει μεηλ. Επανέλαβα σήμερα. Δεν ξέρω αν πήρες κάτι. Θα δοκιμάσω να στο στείλω κι από αλλου αν το έχεις πάρει αγνόησε το τελευταίο. Φιλιά.
Όλες οι κραυγαλέες εκδηλώσεις ευαισθησίας έχουν αγκάθια· πολύχρωμα είναι τριαντάφυλλα δηλητηριασμένα από την επιθυμία τους να φαίνονται όμορφα
Κλώνοι
Το να είσαι ιδεολόγος σημαίνει να είσαι το πιστό αντίγραφο της σκέψης κάποιου άλλου. Mπορούμε δε να ομιλούμε για οπαδούς, όταν έχουμε να κάνουμε με μαζική παραγωγή αντιγράφων.
Ο μόνος τρόπος να είναι κανείς αυθεντικός είναι να παραμείνει αγράμματος
ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ
Μας μένουν μόνο κάτι λίγα δέντρα να σκοτώσουμε λίγη ακόμα - ελάχιστη - άγρια πανίδα να εξολοθρεύσουμε για να κυριαρχήσει επιτέλους ο άνθρωπος, ο ανθρωπισμός και τα ανθρώπινα ιδεώδη
ΚΡΥΦΤΟ
Έχω κι εγώ ένα ωράριο κι ένα γραφείο για να κρύβομαι από τα όνειρα όταν αρχίζουν να απαιτούν πραγματικότητα
Οι ανθυγιεινές επιπτώσεις των πεποιθήσεων
Κοιτάζοντας διαρκώς προς μια κατεύθυνση όλοι μου οι φίλοι έγιναν μονόφθαλμοι
Εγγενής αδυναμία
Η απέραντη γαλάζια θάλασσα κι ο αδυσώπητα λαμπρός ουρανός, μου απαγορεύουν αυστηρώς να μιζεριάσω.
6 σχόλια:
Έχω κι εγώ αυτή την αίσθηση: πως όσο μιλούν οι επαΐοντες, με τις ακλόνητες πεποιθήσεις, τις ατράνταχτες βεβαιότητες και τα δόγματά τους, τόσο μεγαλύτερη ανάγκη έχω τη σιωπή μου, τόσο πιο πολύτιμη μου είναι...
Σ' ευχαριστώ, όμως, για την απορία. Χρειάζεται καμιά φορά να ανταμώνουμε.
Το πόσο σημαντικές είναι οι απορίες, διαφαίνεται από την προσπάθεια λογοκρισίας (με κάθε μέσο) από διάφορα κέντρα εξουσίας σε όσους τις ψελίζουν. Οπότε η σιωπή σημαίνει ίσως και βεβιασμένη αυτολογοκρισία. Στην περίπτωση πάντως που η σιωπή σημαίνει είτε απόσυρση για μελέτη είτε διεκδίκηση χρόνου για κατανόηση των αινιγμάτων της εποχής μας, τότε και δικαιολογημένη, αλλά και απαραίτητη μπορεί να θεωρηθεί για κάποιο διάστημα.
Νικόλα που είσαι; Σε ψάχνω....
Ελένη, εδώ: enhordos@yahoo.com
Δ.
εχ επιτέλους σε είδα παω να σου γράψω
Σου έγραψα από χθες, Φαίνεται πως από το refene_gr@yahoo.com δεν φεύγει μεηλ. Επανέλαβα σήμερα. Δεν ξέρω αν πήρες κάτι. Θα δοκιμάσω να στο στείλω κι από αλλου αν το έχεις πάρει αγνόησε το τελευταίο. Φιλιά.
Δημοσίευση σχολίου