Σήκω ψυχή μου

Nύχτες ατέλειωτες λευκές
σ’ άδεια στενά φυσάει ο άνεμος σκουπίδια
κι εσύ εκεί γυρνάς όλο στα ίδια
λες κι όλα όσα γίναν ήταν χθες

Σκότος απόψε ο ουρανός
και είναι η στιγμή γεμάτη θλίψη
λες και η νύχτα κάτι κρύβει
για να μη το βλέπει ο Θεός

Κι όλο λες, λες, λες
πως όλα θ’ αλλάξουν πάλι
κι εγώ χαμένος μεσ’ τη ζάλη
λοξοκοιτάζω τον Θεό

Είπες πως θες ν’ αναστηθείς
μέσα στου έρωτα τη σκοτεινή αιθάλη
ένας ατίθασος Θεός σου τρώει το κεφάλι
σ’ αυτή την πόλη δεν μπορείς άλλο να ζεις

Σήκω ψυχή μου να χορέψεις
με τα ταμ - ταμ του νέγρου ουρανού
που σαν τεμπέλα, ξεδοντιάρα μαϊμού
ξάπλωσες στο κορμί μου να σιτέψεις

Σου γνέφουνε οι μάγοι του καιρού
από μακριά οι μοίρες σου κουνάνε το κεφάλι
μέσα στις παραισθήσεις και τη ζάλη
ψάχνεις να βρεις τις πόρτες τ’ ουρανού

Είναι η ζωή από μάγισσες κλεμμένη
μα είναι μέσα σου ατόφιος ο καιρός
σαν το φαρμάκι που αφήνει ο σκορπιός
έσταξε μέσα σου η στιγμή φαρμακωμένη