Παρασκευή 15 Οκτωβρίου 2010

Γαβ!


Όλες οι θρησκείες οδηγούν αργά ή γρήγορα τους πιστούς τους σε διάσπαση: Ορθόδοξοι, αιρετικοί, δογματικοί, ρεβιζιονιστές, εξτρεμιστές, ανανεωτικοί, κονταροχτυπιούνται για την ορθότητα της Πίστης. Ο λόγος νομίζω είναι πως ενώ όλοι έχουν δει το Φως το Αληθινό - το οποίο ως γνωστόν είναι Ένα - ο καθένας το είδε από διαφορετική οπτική γωνία. Άλλος την ώρα της Εμφάνισης βρίσκονταν στην Δύση, άλλος στην Ανατολή - οι περισσότεροι δε το είδαν σαν αντανάκλαση στη σκέψη των άλλων. Έτσι λοιπόν, αν και το Φως είναι ένα, είτε το ονομάζουμε Χριστό, είτε Μαρξ, είτε Βούδα, είτε Μωάμεθ και πάει λέγοντας, οι αντανακλάσεις του είναι πολλές. Η Πίστη όμως είναι Μία. Κι όπως όλα τα σπουδαία, ανθρώπινα πράγματα ( π.χ. Έρωτας, Δικαιοσύνη, κ.λπ..) είναι Τυφλή. Το ίδιο και τα μυαλά που την υπηρετούν. Αν κάποιος ρίξει λίγο φως στο σκοτάδι τους, θα τον ακολουθούν για πάντα, με την εκείνη την ωραία και άδολη πίστη του σκύλου προς το αφεντικό του. Κι επειδή συνήθως τα αφεντικά είναι πολλά, δημιουργούνται μικρές και μεγάλες αγέλες πιστών που τους ακολουθούν κατά πόδας, γαβγίζοντας, γλύφοντας και μασουλώντας, ωραίες, μεγάλες κουβέντες, ροκανίζοντας ταυτόχρονα το κόκαλο μιας ελπίδας.

1 σχόλιο:

speira είπε...

γαβ και τα ...σκυλιά δεμένα