Αφορισμοι: Υπεράσπιση του αφανούς

Τρίτη 5 Οκτωβρίου 2010

Υπεράσπιση του αφανούς

Ο λόγος ήταν πάντα μοναχικός και ουσία ασκήτευε πάντα στην αφάνεια.

8 σχόλια:

Χ2 είπε...: Σοβαρή κουβέντα αυτή, Νίκο. Τα λέει όλα.; 5 Οκτωβρίου 2010 στις 3:58 μ.μ.
ΔemΩΝ είπε...: Σχετικό/άσχετο: "Οι απόψεις σας είναι εκτός τόπου και χρόνου" μου είπε τις προάλλες μια κυρία των "Γραμμάτων και των Τεχνών" χωρίς να περάσει ούτε καν σαν υπόνοια από το μυαλό της πως με κολάκευε ;); 5 Οκτωβρίου 2010 στις 4:54 μ.μ.
Χ2 είπε...: Αν το είχε σκεφτεί θα ήταν και αυτή εκτός τόπου και χρόνου. Ήθελες παρέα;:); 5 Οκτωβρίου 2010 στις 11:18 μ.μ.
ΔemΩΝ είπε...: Αν ήθελα, θα φρόντιζα να είμαι "εντός" - κατέχω πολύ καλά την τεχνική, μπορώ να δε διαβεβαιώσω γι αυτό ;); 6 Οκτωβρίου 2010 στις 8:58 π.μ.
Ένας εκ των Δυο! είπε...: Ότι κι άν πεις στο στόμα σου μένει.
Δεν προέρχεται ούτε πάει.

Αστειεύομαι πάλι...

Ν. Καρούζος; 6 Οκτωβρίου 2010 στις 1:53 μ.μ.
ΔemΩΝ είπε...: γι αυτό λοιπόν παιδάκια, πλένουμε καλά τα δόντια μας
για να καθαρίζουμε τις έννοιες που έμειναν κολλημένες και κακοφόρμισαν; 6 Οκτωβρίου 2010 στις 3:35 μ.μ.
Χ2 είπε...: Και τις δικές μου ακόμη, που σας μιλώ, βεβαίως, βεβαίως...; 6 Οκτωβρίου 2010 στις 6:40 μ.μ.
ΔemΩΝ είπε...: Πρωτίστως...; 7 Οκτωβρίου 2010 στις 9:33 π.μ.