Μια μέρα των ημερών
αυτός ο ουρανός πρέπει να σβήσει.
Είναι υπερβολικά γαλάζιος
για μια τόσο γκρίζα πραγματικότητα
Κάποτε θα καταφέρουμε να σβήσουμε
αυτό το ανυπότακτο άρωμα της λεμονιάς
που επιμένει να ειρωνεύεται την ευημερία μας
Την θάλασσα, δόξα τω Θεώ, την χαλάσαμε.
Έγινε ο μεγαλύτερος καθρέφτης μας -
η πιο βρόμικη αναλαμπή της ψυχής μας
Μας μένουν μόνο κάτι λίγα δέντρα να σκοτώσουμε
λίγη ακόμα - ελάχιστη - άγρια πανίδα να εξολοθρεύσουμε
για να κυριαρχήσει επιτέλους ο άνθρωπος,
ο ανθρωπισμός και τα ανθρώπινα ιδεώδη
Πέμπτη 19 Αυγούστου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου