Μανία επιδίωξης του μέλλοντος

Αφού η κοινωνία που δομούμε σήμερα δεν είναι ούτε κατά προσέγγιση η κοινωνία που οραματιστήκαμε κι αφού δεν έχουμε καμιά καλύτερη ιδέα για την κοινωνία του αύριο, γιατί δεν επιχειρούμε μια επιστροφή στο χθες; Να αράξουμε για λίγο στα γνωστά και δοκιμασμένα, να χαλαρώσουμε και κάποτε να ξανασχοληθούμε και με το αύριο. Τι τρέχει τέλος πάντων με τον άνθρωπο; Γιατί όταν όλοι οι δρόμοι προς τα μπρος δείχνουν κλειστοί, θεωρεί πιο λογική τη στασιμότητα από την οπισθοχώρηση;