Δεν υπάρχει λέξη άλλη που να τρόμαξε τόσο πολύ το πληκτρολόγιο μου, όσο η λέξη έρωτας. Σκότος πιο σκοτεινό δεν τύλιξε ποτέ τη σκέψη μου, απ' το σκοτάδι που βυθίστηκε σαν θέλησε να διαλογιστεί πάνω στον έρωτα. Κι ωστόσο, η ύπαρξη μου δεν γνώρισε ποτέ χαρά τόσο μεγάλη σαν τη χαρά του και δεν βίωσε ποτέ της φως πιο φωτεινό από το φως του.
Πέμπτη 20 Μαΐου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
5 σχόλια:
"Κι είναι σου λέω ένα μαχαίρι
ένα μικρό μικρό μαχαίρι..."
" Κι η φύσις ηύρε την καλή και τη γλυκιά της ώρα"
Προσπαθώ να γράψω κάτι ακόμα αλλά... μόνο ποιήματα, μου έρχονται στο νου. Κι η φράση σου: "Σκότος πιο σκοτεινό δεν τύλιξε τη σκέψη μου, απ' το σκοτάδι που βυθίστηκε σαν θέλησε να διαλογιστεί πάνω στον έρωτα".
Καλή σου μέρα Δέμων
Νάσια, σύθαμπο
κάποτε μόνο η ποίηση μπορεί να σχολιάσει...
την καλημέρα μου
γκουχ...γκουχ...συγνώμη που παρεμβαίνω, αλλά νομίζω ότι βάλαμε ψηλά τον πήχυ και περάσαμε από κάτω...:) (έλα, αστείο ήταν, να σπάσω λίγο τον λυρισμό. Προσπεράστε με).
Χ2 τη θέση του προβοκάτορα την έχω καλύψει εγώ :Ρ
Δημοσίευση σχολίου